شاعري

چؤواٽي تي

شيخ اياز جي لکيل مهاڳ سان نند جويري جي لکيل ڪويتائن تي مشتمل ڪتاب ”چئو واٽي تي“ ونڊ ڪجي ٿو۔
پنهنجي ابهام (Vagueness) جي باوجود نند جي شاعريءَ کي سنڌيت سان ڀرپور ڪمٽمينٽ آهي. اِنهيءَ ڪمٽمينٽ کان سواءَ سنڌي ادب هوا ۾ انهيءَ غباري (Baloon) وانگر آهي، جنهن کي ڪوئي طرف نه هجي جو اُڏامي اَنت ۾ ڦاٽي پوندو ۽ هوا سان هوا ٿي ويندو.

شيخ اياز
  • 4.5/5.0
  • 2429
  • 690
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • نند جويري
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book چؤواٽي تي

اُهوئي سڏ اُهوئي پڙاڏو

ڀت جي هن ڀر کان
ور ور اچي ٿو آواز
تون موٽي اچ
موٽي اچ
موٽي اچ

اُهو ئي سڏ اُهو ئي پڙاڏو
سڏ ۽ پڙاڏي جي
وچ جي وڇوٽي ــــ شڪ
شڪ سان گڏ اچرج

سائيڪل کان پوءِ
هر ڍڪيل رفتار تي اچرج
اچرج سان گڏ شڪ
پوءِ ٻاڦ واري انجڻ هجي
يا بنا دونهي
لفظن جي رفتار
هر رفتار تي اچرج
هر دونهي ۾ شڪ

ماضي آهي مهاٻلي
نٻل آهي حال

وري وري اچي ٿو
اُهو نڀاڳو سپنو
ـــ هڪ نڌڻڪو ٻالڪ
بيٺو آهي
پنهنجي گهر ٻاهران
گهر
جنهن جي ديوارن تي
صرف لٽڪيل آهن دروازا
۽ اندران اچن ٿا آواز
تون موٽي اچ
اندر اچ .....اندر اچ
اُهو ئي سڏ اُهو ئي پڙاڏو
سڏ ۽ پڙاڏو
وچ جي وڇوٽي ــ ڊپ
ڊپ جو احساس
متان وري ائين نه ٿئي
جو اونهاري ۾ سيءُ پوي
گرميءَ خاطر
ماڻهو ماڻهوءَ جو خون پيئي

اونهاري جو سيءُ
وڪوڙي ويو هو سرير کي
هنن مونکي
مردو سمجهيو
هڪ ڊي ــ فرجڊ اِنسان
هڪ وستو
وستو ڀوڳڻ لاءِ

وستو ۽ ڀوڳ جي
وچ۾ جا وڇوٽي
هڪ بي شڪل ڇڪتاڻ
نتيجو ڪجهه وناش
وناش پٺيان ڪجهه نرماڻ
وستو هڪ وجود
ڀوڳه هڪ وناش
وناش هڪ تبديل
تبديل هڪ نئون جيون رس
جيون رس هڪ نرماڻ
وناش ۽ نرماڻ جي وچ جي وڇوٽي
اُهو ئي سڏ اُهو ئي اهو ئي پڙاڏو
زمين ،،،،، زمين......زمين