شاعري

چؤواٽي تي

شيخ اياز جي لکيل مهاڳ سان نند جويري جي لکيل ڪويتائن تي مشتمل ڪتاب ”چئو واٽي تي“ ونڊ ڪجي ٿو۔
پنهنجي ابهام (Vagueness) جي باوجود نند جي شاعريءَ کي سنڌيت سان ڀرپور ڪمٽمينٽ آهي. اِنهيءَ ڪمٽمينٽ کان سواءَ سنڌي ادب هوا ۾ انهيءَ غباري (Baloon) وانگر آهي، جنهن کي ڪوئي طرف نه هجي جو اُڏامي اَنت ۾ ڦاٽي پوندو ۽ هوا سان هوا ٿي ويندو.

شيخ اياز
  • 4.5/5.0
  • 2429
  • 690
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • نند جويري
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book چؤواٽي تي

مــان

سُڃاڻپ

منهنجو نالو
منهنجي سُڃاڻپ نه آهي
اِهو ڏنل نالو
صرف اُهو ڏس آهي
جنهن طرف هنن کي وڃڻو هو

هاڻ
جنهن طرف مون پير کنيا آهن
اُنهن پيرن جا نشان ئي
منهنجي سڃاڻپ
ڏيئي سگهن ٿا

تون منهنجا پير پڙهين
۽ اُنهن جو ترجمو
لفظن ۾ ڪرين
اِهو ڪيئن
۽ ڪيترو ممڪن آهي ؟

هر لفظ کي معنى به
هنن جي ڏنل آهي
هر ڏنل وستوءَ سان ڏيندڙ جي
آشائن ۽ اِڇائن جي پرمپرا
جڙيل هوندي آهي
تون اُنهن معنائن سان
پنهنجا احساس جوڙي
ڪن شبدن ۾
منهنجو ترجمو ڪرين
اِهو ڪيئن ۽ ڪيترو ممڪن آهي ؟

اُهي شبد
جن کي
هنن معنى ڏني هئي
يا ............ تو
انهن معنائن سان
پنهنجا احساس جوڙي
لفظن کي نئون روپ ڏنو هو
اُهي به هر پل
پنهنجو پاڻ کوهي رهيا آهن
۽ وري وري
پنهنجو پاڻُ پائي رهيا آهن
لفظ به سفر ڪندا آهن
هنن کي به پير ٿيندا آهن
تون منهنجا پير پڙهين
ان کان اڳ توکي
لفظن جا پير پڙهڻا پوندا
ڇا اِهو ممڪن آهي

شبدن سان
منهنجو ترجمو ممڪن نه آهي
شبدن سان
تون صرف
منهنجو سرجڻ ڪري سگهين ٿو
آشائن ۽ اِڇائن جي پرمپرا سان
صرف منهنجو
سرجڻ ڪر سگهين ٿو

تون مونکي ڪهڙو به نالو ڏين
اُهو تنهنجو ئي هوندو
اُهو ڏسُ
جنهن طرف توکي وڃڻو آهي

اڄ مان به
پنهنجي سرجڻ ۾ لڳل آهيان
پنهنجن آشائن ۽ اِڇائن جي پرمپرا سان
پاڻ کي نالو ڏيڻ لاءِ
پر اِهو به ڪيئن ۽ ڪيترو ممڪن آهي ؟