مان باهه آهيان
باهه مان آهي
تون دير سان آئين
اِن دير ۾
منهنجي ساسن جو ڇا ٿيو ؟
اڄ منهنجي ساسن جو قدُ
ايڏو ته وڌي ويو آهي
جو هر ماپ پٽي اَڻپوري آهي
نختي ۾ نختو...... نختي ۾ نختو
...... ...... ..... ..... .....
...... ...... ..... ..... .....
اُنهيءَ سان به نختو
اِهو آڪار آهي اُنهن جو
هاڻ ڪير ڪنهن کي ماپيندو
هاڻ انهن
ساسن کي نه ڇُهِج
باهه کي ٻاري رهيا آهن
منهنجا ساس
وقت آيو هو
پر اُهو به دير سان آيو
ان کان اڳ ئي
مون پنهنجن ساسن کي
ڇهي ورتو......... چکي ورتو
هاڻ
ساس مونکي ٿا ٻارين
مان ساسن کي ٿو ٻاريان
هيءَ باهه
برف جيان سيتل اٿئي
سيتل باهه ۾
جيئڻ ۽ جلڻ
سڀ برابر آهي
اهو ائين آهي
جيئن
پاڻي پاڻيءَ ۾ ٻڏي
پاڻي پاڻي ۾ تري
اڄ مونکي
جيئڻ ۽ مرڻ لاءِ
ڪو بهانو نه گهرجي
سڀ بهانا
جيڪي ناتن جا نتيجا هئا
جلي چڪا آهن
ان دير ۾
ڪهڙا ڪهڙا اسم جليا
ڳڻڻ مشڪل آهي
ضرورت به نه آهي
ان دير ۾
مون جيڪي وڃايو آهي
وڏي ملهه جو آهي
جيڪي پاتو آهي
اهو به بي ملهه آهي
اڳي
باهه باهه هئي
مان مان هوس
هاڻ ..... مان باهه آهيان
باهه مان آهي
تون دير سان آئين
منهنجا خدا!
هاڻ منهنجن
ساسن کي نه ڇهج.