محمد رفيع لغاري (ٽي خط)
ڪراچي
21-04-1998
پيارا ساٿي! محمد عيسيٰ ميمڻ
اميد ته خوش هوندا.
پيارا! توهان جاڳو ٻارڙا ۾ اشتهار ته پڙهيو هوندو. انهيءَ اشتهار جي روشني ۾ پاڻ جاڳو ٻارڙا ڪچهري ڪري رهيا آهيون توهان 9 اپريل تي ڏوڪريءَ ۾ ڪوٺايل ادبي ڪچهري لاءِ سرگرمي تيز ڪيو. ٻالڪ ادب تخليق ڪندڙ تر جي سمورن ادبي ۽ شاعرن دوستن کي اطلاع ڏيو جيڪي توهان کان يا جن کان توهان ناراض هجو تن کي به دعوت ڏيو. هن ڪچهري کي ڪامياب بڻائڻ، توهان جو فرض آهي.
مون کي اميد آهي ته توهان پاڻ تي سونپيل ڪم بهتر نموني سرانجام ڏيندا ۽ ان ۾ ڪا به ڪوتاهي نه ڪندا. توهان جي خيال ۾ جي ڪي همراهه اناپرست آهن ۽ ڪچهري ۾ رڪاوٽ بڻبا تن کي ڀلي دعوت نه ڏيو. آءٌ توهان ڏانهن ڪچهري جا دعوت نامه به موڪلي رهيو آهيان جيڪي اديب ۽ شاعر ساٿين کي ڏيو.
ڀاءٌ منير سومري ۽ ضامن هيسباڻيءَ کي به چئجو ته هو پنهنجو فرض پورو ڪن ۽ هن گڏجاڻيءَ کي ڪامياب بڻائن.
آءٌ پوري 10 وڳي صبح جو نائين اپريل تي توهان جي دوڪان تي پهچي ويندس. ٽائيم جي پابندي ڪندا ڇو ته ان ڏينهن تي مون کي ٻيا ڪم به آهن. خط ملڻ کان پوءِ جلدي ڪراچي ”جاڳو“ آفيس تي مون سان رابطو ڪندا. آءٌ توهان کي آفيس ۾ صبح جو 12 وڳي کان شام جو 5 وڳي تائين فون نمبر تي ملي سگهندس. فون 212348 ڪراچي. سدائين گڏ.
سچ سلامت. ساٿ سلامت.
محمد رفيع لغاري
_________________________________________________________________________________________________
(49)
نصيرآباد
19-06-1999
پيارا ادل عيسيٰ ميمڻ
اميد ته خوش هوندا.
جيئي انسان.
توهان جو سنيهو مليو، پڙهڻ کان پوءِ تمام گهڻي سُرهائي ٿي. جيڪڏهن آءٌ ائين چوان ته توهان ڪافي عرصي کان پوءِ ياد ڪيو آهي ته توهان جو ڪهڙو جواب هوندو. بهرحال مون کي توهان جهڙا پيارا ۽ مخلص ساٿي هميشه ياد هوندا آهن.
توهان جهڙي نموني ”ٻارڙا مئگزين“ شايع ڪرڻ جي همت افزائي ڪرائي آهي تنهن لاءِ آءٌ توهان جو ٿورائتو آهيان. مون کي اميد آهي ته توهان رڳو لفظي ”هام“ نه هنئي آهي پر توهان عملن ۾ به ساٿ نڀائيندا.
پيارا، اسين رڳو کائڻ لاءِ پيدا نه ٿيا آهيون پر اسان جي جياپي جو مقصد ٻين لاءِ جيئڻ آهي ۽ نه رڳو ٻين لاءِ جيئڻ پر ٻين لاءِ ڪجهه ڪرڻ به آهي. اسان جو لکڻ ۽ پڙهڻ سڀ هن سماج کي سڌارڻ ۽ ٺاهڻ آهي.
ادل! زندگي عظيم مقصدن کان سواءِ اڻپوري ۽ واهيات آهي. ان کي زندگي چوڻ به فضول آهي اچو ته پنهنجي سمورين صلاحيتن کي عظيم مقصدن لاءِ ارپي ڇڏيون.
هر گهڙي هر پل اوهان جو
محمد رفيع لغاري
_________________________________________________________________________________________________
(50)
نصيرآباد
15-11-1995
کل مُک ۽ پرخلوص رهو.
(سقراط)
پيارا ادل عيسيٰ
جيئي انسان
اميد ته سَرها هوندا.
اڄ اوهان جو سنيهو مليو. پڙهيم توهان خط لکي مون کي ياد ڪيو. تنهن لاءِ آءٌ توهان جو ٿورائتو آهيان.
پيارا عيسيٰ! ڪڏهن توهان اهو سوچيو آهي ته آخر اهو ڪهڙو رشتو آهي، جو اسين هڪٻئي لاءِ احترام لائق آهيون؟
ادل عيسيٰ! توهان خط لکي ميار ڏني آهي ته آءٌ توهان کي ياد نه ٿو ڪريان ۽ توهان خط نه ٿا لکو. توهان ته مون کي ”وڏي ماڻهو“ جو خطاب به ڏيئي ڇڏيو. حقيقت ۾ مون کي ان خطاب تي ڪاوڙ ته نه لڳي آهي پر حيرت ضرور ٿي آهي ڇو ته اهو ڪهڙو ڪارڻ آهي جو آءٌ عيسيٰ جي اڳيان ”وڏو ماڻهو“ ٿي ويو آهيان. بهرحال ڪڏهن ڪڏهن ائين ٿيندو آهي.
توهان ٻڌايو توهان جا ڪهڙا حال آهن. توهان جي ”ٻارڙا ڪيبن“ جا ڪهڙا حال آهن؟ روزگار ٿئي ٿو يا نه.
عيسيٰ ادل! توهان جنهن تيزي سان ۽ خوش مزاجي ۽ پرخلوص جذبي سان زندگي جو سفر طئي ڪري رهيا آهيون. سو توهان لاءِ وڏو اعزاز آهي.
آءٌ توهان کي صرف ايترو چوندس ته ڪڏهن به تعريف جا محتاج نه ٿجو. ڇو ته ڪيترائي تعريف جا ڪوڏيا توهان مٿان تعريف جا پهاڙ ڪِيرائي توهان کي اَنا جي بيماري ۾ مبتلا ڪرڻ جي ڪوشش ڪندا. اصل ۾ تعريف ڪن حالتن ۾ اهڙي ڌٻڻ آهي جنهن مان نڪرڻ تمام مشڪل آهي. توهان جيترو لکو ٿا ان کان وڌيڪ پڙهو.
• پاڻ ۾ خود اعتمادي پيدا ڪريو.
• پاڻ ۾ هر تڪليف برداشت ڪرڻ جي سگهه پيدا ڪريو.
• نوان دوست ٺاهيو.
• هن معاشري جي سمورن پهلوئن کي سمجهڻ لاءِ محنت ڪريو.
• مايوسيءَ کي ويجهو اچڻ نه ڏيو.
• پنهنجي غربت تي پشيمان نه ٿيو.
پيارا ادل! زندگي ۾ تمام گهڻا مرحلا ايندا پر هر صورت ۾ پراعتماد رهڻ جي ڪوشش ڪريو.
هن هيٺين چوڻي تي عمل ڪريو. بهتريءَ جي اميد رکو ۽ بدترين لاءِ تيار رهو.
سچ سلامت ساٿ سلامت.
اوهان جو ادا
محمد رفيع لغاري