مختلف موضوع

سنيها سپرين جا (خط)

هي ڪتاب ليکڪ ۽ اديب عيسيٰ ميمڻ ڏانهن لکيل خطن جو مجموعو آهي. ”سنيها سپرين جا“ ، مختلف وقتن تي مختلف اديبن، شاعرن، سماجي ۽ سياسي ڪارڪن جي لکيل خطن تي مشتمل آهن. هنن خطن مان نه صرف سنڌ جي سماجي، ادبي ۽ سياسي ۽ حالتن جو اولڙو پسي سگهجي ٿو، جيڪو اڳتي هلي تاريخ جوڙڻ ۾ پڻ ابتدائي مواد جي صورت ۾ ڪم ايندو. جنهن سان نئين نسل ۽ تاريخدانن لاءِ ڪنهن قدر مدد ملي سگھي ٿي.
  • 4.5/5.0
  • 1953
  • 535
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • عيسى ميمڻ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book سنيها سپرين جا (خط)

نويد ناز ڀٽي (ٻه خط)

(62)
لاڙڪاڻو
27-02-1998
پرين عيسيٰ ميمڻ
السلام عليڪم.
ڪافي ڏينهن کان پوءِ تنهنجي رابطي ۾ اچي رهيو آهيان ان لاءِ معذرت! تنهنجو خط ڪافي وقت اڳ موصول ٿيو هيو، جنهن ۾ هڪ سيمينار جو ڪارڊ به شامل هيو، تنهن سيمينار کي به گذري ڪافي ڏينهن ٿي ويا آهن، سيمينار ۾ شامل نه ٿيڻ جي وجهه مصروفيت ئي ٿي سگهي ٿو، جنهن سبب مان تنهنجي منعقد ڪيل پروگرام ۽ توسان ملڻ کان رهجي ويس ان لاءِ به معذرت اميد ته خوشيءَ سان قبول ڪندين! جيئن ته منهنجي مصروفيت کي مون کي اڳتي وڌڻ کان منجهائي رهي آهي اگر اها مصروفيت نه هجي ها ته منهنجو نانءٌ اڄ سعيد ميمڻ جي نالي سان گڏ کنيو وڃي ها ڇو ته مون کي ان مصروفيت (جنهن کي منهنجي ائڊريس به ڪو نه هئي) اچي ڳولي لڌو آهي. جيئن مون کي ننڍي لاڪون در در ڳولهيو هيو جيڪو هاڻي منهنجو بهترين دوست پڻ آهي ۽ ان درد جي هوندي مان ٿورو ڪجهه سڪون ۾ رهندو آهيان. تون خط لکڻ ۾ ڪنجوسائپ کان ڪم نه وٺندو ڪر. جي ٿي سگهي ته مون کي خط ذريعي حوصلو ڏيندو ڪر پوءِ مون ۾ حوصلي جي وڏي قلت آهي اميد ته خط تفصيل سان لکندس ۽ خط ۾ حوصلو اماڻيندس.
منهنجي خط لکڻ جو ڪو خاص مقصد ڪو نه هيو سوچيم ته ڪافي ڏينهن ٿي ويا آهن عيسيٰ ميمڻ ڏي خط لکي سو خط ذريعي اڌ ملاقات ڪري رهيو آهيان. اميد ته خوش ٿيندين! منهنجي وري ائڊريس تبديل ٿي وئي آهي سونئين ائڊريس ڊائري تي لکي ڇڏ اگر ملڻ اچين ته به انهيءَ ائڊريس تي توکي آرام سان ملي ويندس، اگر ملڻ اچين ته اسان جا ڀاڳ. منهنجي طبيعت به اڪثر خراب ٿي رهي ان لاءِ دعا ڪجان ته جلد صحتياب ٿي وڃان. وڌيڪ پاڻ اچي ملين يا خط لکين ته جلد لکجان، انتظار رهندو.

تنهنجو احسان مند
نويد ناز ڀٽي

______________________________________________________________________________________________________

(63)
لاڙڪاڻو
18-04-1998

محترم ڀاءٌ ۽ ساهه ۾ ٽاڪيل
عيسيٰ ميمڻ!

ڪجهه وقت اڳ اوهان کي منهنجي لاءِ دڪان تي اوسيئڙو ڪرڻو پيو ان لاءِ معذرت توهان جي وئي کان پوءِ چند منٽن کان بعد مون اچي دڪان تي ڦهڪو ڪيو ته خبر پئي ته اوهان آيا هيئو. توهان جي مختصر لکيل چِٺي ملي ته دل کي ڪجهه سڪون مليو ته ملاقات رائگان نه وئي منهنجي چوڻ جو مقصد ته اڌ ملاقات ته ٿي نه. بهرحال خير......!!!
مان سوچڻ جي صلاحيت کي وڃائي ويٺو آهيان مطلب ته ڪا ڳالهه سمجهه ۾ اچي ئي ڪا نه ٿي، خط به تڙ تڪڙ ۾ لکي رهيو آهيان ڪجهه ڪچايون رهجي وڃن ته دل جي گهراين سان معاف ڪندا يا پاڻ ته ٿياسين فقير منش ماڻهو....!!!
”جاڳو ٻارڙا“ جي صفحي تاريخ 16-04-1998 تي پنهنجو ڇپيل گيت ڏسي ڏاڍو خوش ٿيس ته منهنجي ڪيل محنت رائيگان نه وئي ۽ سٺي موٽ ملي. يار دل چوي ٿي ته تنهنجي ان ڪيل ڳالهه تي غور ڪيان جيڪا تو پهرين خط ۾ ڪئي هئي مطلب ته انٽرويو واري ڳالهه، توکي ته ياد هوندي. پو دير ڇا جي؟ اڄ ئي خط ذريعي سوال موڪل ته انهن جا جواب ڏئي توکي لاجواب ڪري ڇڏيان اگر تون ان ۾ منهنجو مفاد ٿو سمجهين ته غلط آهي مان پنهنجو فرض سمجهي توکي انٽرويو ڏيان پيو، هونئن مون کي ڪنهن انٽرويو جي ضرورت ناهي پر پنهنجي محنت جو صلو ته مون کي ضرور ملڻ گهرجي جي سو پرين! هاڻي تنهنجي هٿ ۾ آهي وڌيڪ مان ڇا چوان....!!!
ٻيو حال ڏي ٺيڪ ته آهين نه... ا مون وانگي موت جهڙو مايوس آهين اگر آهين ته خدا خير ڪندو بس رڳو حوصلي مان ڪم وٺندو ڪر. شايد تو ۾ مون کان وڌيڪ حوصلي جي طاقت آهي. آهي نه.....!!!

تنهنجي حوصلي جو منتظر
نويد ناز ڀٽي