ذوالفقار گاڏهي (هڪ خط)
خيرپور ناٿن شاهه
14-11-1999
نهايت ئي پيارا سڄڻ عيسيٰ ميمڻ.
اميد ته سرهو هوندين.
دوست اسان جيڪي به لطيف فن سان واڳيل آهيون (خاص ڪري اسان شاعر / اديب) نه رڳي لطيف فن سان واڳيل آهيون پر ائين هڪٻئي سان به واڳيل آهيون. جنهن ڪري ئي هڪٻئي ڏانهن ڇڪ رکون ٿا. اها ڇڪ جنهن ۾ سڪ آهي. ان ڪري اسين هڪٻئي کي پيارا به آهيون. اسان جي هن وقت تائين چاهي جو هڪ ٻئي سان روبرو ملاقات نه ٿي آهي ته ڇا اسين هڪٻئي جا دوست ناهيون ڇا؟ اسين هڪٻئي جا دوست آهيون. تون منهنجي لاءِ ٿڌا مٺا ۽ پيارا جذبا رکين ٿو. ته ڇا منهنجي تنهنجي طرف انسيت نه هوندي؟! ڪيئن نه هوندي؟
تو دير سان ئي صحيح خط جو جواب ته ڏنو آهي. مون کي بهرحال اوهان جي خط ۽ رسالي جو اوسيئڙو هيو. رسالو نٿو اچي. رسالي آڻڻ لاءِ جيڪا پئسن جي ڊونيٽ ٿي هوندي. اهي پئسه گم ٿي ويا. ڏک جي خبر آهي. پر وري هڪ دفعو ڪوشش ڪريو. ڦڙي ڦڙي تلاءٌ آ. پاڻ ۾ جيڪي سوبر قسم جا دوست آهيون ڪوشش ڪريو. ٿي سگهي شوق جو پورائو ٿي وڃي. جي اُن ڪوشش ۾ توهان ڪامياب وڃو ٿا ٺيڪ آهي، توهان ڀلي ڪهاڻي رکي ڇڏيو. پر جي نه ته اها پوءِ ڀلي پهرين فرصت ۾ ئي موڪلي ڏيو ۽ ها توهان کي اها ڪهاڻي ڪيئن لڳي: ان کي توهان ڪيئن ڏٺو ڇا پنهنجي اُن راءِ کان آگاهه نه ڪندئو؟ راءِ اها ناهي ته سٺي لڳي يا خراب. راءِ اها آهي ته اُن تي صفحي ڏيڍ جيترو تبصرو هجي. جيڪڏهن ڪو اُن کي ڇپرائڻ چاهي ته ڇپرائي سگهي ٿو. ائين جيئن ”پاڇي“ ڪتاب ۾ مشتاق جو ڪجهه ڪهاڻين تي تبصرو آهي. تو پاڇي ته پڙهيو هوندو. جي نه ته وفا صالح راڄپر وٺ اٿئي. اُن کان اِهو ڪتاب وٺي، اُن تان گائيڊ لائين وٺ.
مان هاڻي انتظار ڪندس ته تون اها ڪهاڻي تبصري سان گڏ ڪڏهن ٿو موڪلي ڏين.
الله واهي
تنهنجو پنهنجو
ذوالفقار گاڏهي