دعا
تهان پوءِ هٿ ۾ قلم ٿو کڻان.
لکان هال هارين غريبن سندو،
دنيا جي وڏن بدنصيبن سندو.
سَهنِ ٿا اهي ظلم جي سِرَ مٿان،
وڏيرن هٿان سود خورنِ هٿان.
وڏي ڊيگهه آهي انهيءَ ڳالهه کي،
نه طاقت قلم کي لکي ڇا لکي.
هجي عمر خضري ڪريان جي بيان،
ته پورو ٿئي ان جو هڪ داستان.
اکين ۾ هجي آب تالاب جيان،
وڃي خشڪ ٿي جي انهيءَ تي رئان.
نڪو دين تن وٽ نه دنيا وٽن،
جهالت ڪيو آ برو حال تن.
•