هاري حقدار
اٿي ڪجهه ڪر رڳو غافل رهين ڇو ٿو ادا هاري.
زميندارن چيو آهي غريبن جي اَڙائڻ ۾،
ملي ڪرسي ٿئي راضي گورنر ٿو ادا هاري.
فسادن ۾ ڇڏي ڌاڙيل جهليائون اچي توکي،
ڏياري جيل ۾ ناحق وڏيرو ٿو ادا هاري.
گلو گانڊو مشيريءَ ۾ اچي ڪاهي پيا آهن،
ڏيارين قيد ڪڙمين کي ڀري ڪلمو ادا هاري.
زميندارن سڏي ڌاڙيل هندو کي ڦرايو ٿي،
وٺي پوليس پر توکي اچي جهليو ادا هاري.
سدا جيڪو ڪري چوري وڏيرن وٽ پيارو آ،
اڙائن سو، رکي جو زال سهڻي ٿو ادا هاري.
ڪيون داهون وڏيرن جون غريبن درد مان گهڻيون،
ٻَڌائون زور سان ناحق وٺي پئسو ادا هاري.
ڏنا جن زر ۽زيور اُٽل ۾ زال ڀي پنهنجي،
ڇڏڻ تنهن جو وڏيري تي گهڻو حق هو ادا هاري.
هيو گهر ۾ رڳو هڪ مرد زالون ٻار ٻچڙا ها،
وڏيرو جيل ۾ هن کي ڏيڻ وارو ادا هاري.
غريبن جا تڪن ٿا ٻار واجهائي يتيمن جا،
ڏئي ٿو ڪو نڪو ڪپڙو دلاسو ڪو ادا هاري.
زميندارن ڪمايو خوب ناڻو ۽ لٽو ڪپڙو،
مئا هندو، ٿئين تون جيل ۾ سوگهو ادا هاري.
وجهي جو جيل ۾ هاري شماري کان اڃان ٻاهر،
انهيءَ آهر وڌي درجو وڏيري جو ادا هاري.
وڏيري مان وڏو نقصان مسلم قوم کي آهي،
رهي راضي تباهي قوم جي ۾ ٿو ادا هاري.
وڏيرو قوم جو قاتل فسادن ۾ ناهي،
چوي ”شوڪت“ اصل آهي نه هاڻي هو ادا هاري.
(پيغام صلح سيپٽمبر 1940ع)