هاري جي دانهن ڌڻيءَ جي درٻار ۾
ڌڻي تون دانهن ٻُڌ منهنجي، ٻيو ڪونهي ٻڌڻ وارو،
نه آهي تو بنا ڪو مهر سان مونڏي ڏسڻ وارو.
هٿان هاريءَ سڄي دنيا ڪمائي هر سندي کائي،
مگر ان جو نه اڄ ڪو حال ڀائي ۽ پڇڻ وارو.
اُتمُ کِيتي الائي ڇو سياڻن اڳ چيو آهي،
مگر هاري ته سڀ کان سَرسُ سُورن جي سهڻ وارو.
ڪمائي سخت هاريءَ جي لڱن تي ناهه ڪو ڪپڙو،
سدائين پيٽ ۾ بک ته به نه محنت کان رهڻ وارو.
ٻچن جي قوت خاطر سخت گرميءَ ۾ ڪري پورهيو،
انڌاري رات نانگن ۽ بلائن ۾ پوڻ وارو.
سڄيون راتيون سڪي ٿَڌِ ۾ ڏئي پوکن مٿان پَهرو،
مُرنِ سان خواهه چُورنِ سان اڪيلو منهن ڏيڻ وارو.
ڪکائون گهر جڏهن ان جو جهلي هرگز نه سرديءَ کي،
پوي بارش سڌي اندر ٻُسَٽُ جهولو لنگهڻ وارو.
نه هاري لاءِ بندوبست تعليمي، نه صحت جو،
ڍڳا ڌاري ڍڳن وانگر رڳو آهي وهڻ وارو.
وڏيري جي وهي ٿو ڇيڙ بيگر ته به ڏئي لاپا،
سهي سڀ ظلم بٽئي جا نه آهي ڪجهه ڪڇڻ وارو.
وڏيرو جي ڪري ڪاوڙ ڪرائي رات جو چوري،
وجهائي ڍُور سڀ ڍَڪَ ۾ نه آهي سو مڙڻ وارو.
نه پيرين پوي هاري وڏيري کي وڏو لُچُ سو،
قلم هڪ سو ڏهون ان تي ڪري لاڳو ٿيڻ وارو.
وڏيري جي اشاري سان ڦرن ٿا چور هارين کي،
وڏيرو آهه چورن کان پتي پنهنجي وٺڻ وارو.
ڀڄائي زال هاريءَ جي، وڃي ڪمدار ڪارائو،
وڏيرو آهه هاريءَ کان ڀري ڀونگو وٺڻ وارو.
ڀلي دانهون ڪري هاري وڏيري جي رَسائي جون،
زبردستي ڪڪڙ هڪڙي به آري تان نيڻ وارو.
چٽي پوليس جا ٿو بوٽ ڪرسيءَ جي ملڻ خاطر،
اڳاڙي فنڊ هارين کان لقب حاصل ڪرڻ وارو.
نسورو ظلم ناڪن جو رڳو هارين غريبن تي،
وڏيرو ۽ سندس سالو نه هڪ پائي ڏيڻ وارو.
وڏيري کي وڻي وئي زال ڪنهن ڪڙمي نڀاڳي جي،
کڻي هٿ زال تان يا جيل ۾ سو ٿئي وڃڻ وارو.
غريبن جي مٿان ڪمدار ڄڻ ڪو آهه آفيسر،
ڪري ڪو ظلم هاريءَ تي نڪو اوڏو اچڻ وارو.
هزارين درد هن دل ۾ ڌڻي معلوم سڀ توکي،
وڃن ڀرجي وڏا دفتر هجي ڪو جي لکڻ وارو.
اسان جي لاءِ آهي رات مولا ڏينهن ڪر جلدي،
جو آهين رات مان تون ڏينهن کي پيدا ڪرڻ وارو.
ڌڻي ظالم وڏيري جي وڏيرپ ناس ڪر جلدي،
چوي ”شوڪت“ ڏسان ان کي ٽڪر ماني پنڻ وارو.
•