تاريخ، فلسفو ۽ سياست

سنڌ: آئيندي جو اُتساهه

نصير ميمڻ جو هي ڪتاب مختلف وقتن تي لکيل سياسي ۽ سماجي لکڻين تي ٻڌل آهي، جنهن ۾ هن ڪافي مامرن جي تفصيل سان اپٽار ڪئي آهي، جيئن هو مسلسل لکندو اچي ۽ سندس مستقل اها راءِ آهي ته سنڌ ۾تبديلي اڻٽر آهي
  • 4.5/5.0
  • 1460
  • 967
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • نصير ميمڻ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book سنڌ: آئيندي جو اُتساهه

17. سنڌ سان مشروط ووٽ ۾ ئي سنڌ جي نجات آهي

اقتداري سياست جو پنهنجو مزاج آهي، جنهن ۾ نظريا ۽ پروگرام اوليت نه ٿا رکن. آخري ڀيرو هن ملڪ ۾ اليڪشني سياست ۾ مضبوط ۽ چٽي عوامي پروگرم سان جيڪڏهن ڪنهن ڌر حصو ورتو هو، ته اها بنگلاديش جي عوامي ليگ هئي. شيخ مجيب پنهنجي ڇهن نڪتن واري پروگرام هيٺ چونڊون وڙهيون ۽ پوءِ انهن تان هٿ نه کڻڻ ۽ اٽل رهڻ جي نتيجي ۾ بنگلاديش جنم ورتو. جيتوڻيڪ سياسي نظرياتي حوالي سان مجيب جو لاڙو به اسٽئبلشمينٽ ڏانهن هو ۽ هو ڪميونسٽن کي دهشتگرد ۽ پاڪستان دشمن به ڪوٺيندو هو، پر سياسي پروگرام ۾ بنگالين جي حق حاڪميت واري ڳالهه تي چٽو ۽ سگهارو موقف رکڻ سبب پاڪستاني اسٽئبلشمينٽ کيس قبول نه ڪيو. 1970ع ۾ ٿيل چونڊن ۾ مجيب وٽ بنگالين لاءِ هڪ عوام دوست پروگرام هو، جيڪو عوامي ليگ جي اقتداري سياست جو بنياد پڻ هو. ان کان پوءِ پاڪستان جي پارلياماني سياست ۾ حصو وٺندڙ وڏين پارٽين وٽ نظرين ۽ واضح پروگرام بجاءِ رڳو دل موهيندڙ نعرا رهيا آهن. پروگرام ۽ منشور جي نالي تي روز مره جي معاملن بابت واعدا، نعرا ۽ تقريرون هيون، جن کي پارٽي پروگرام ۽ نظريو چوڻ اصولي طور غلط ٿيندو. اها ئي روش گذريل چئن ڏهاڪن کان هلندي آئي ۽ هاڻي ايندڙ چونڊن ۾ به چٽي طرح نظر اچي رهي آهي. وفاقي پارلياماني سياست جو اهو وهڪرو سنڌ ۽ بلوچستان جي انهن قومپرست پارٽين کي به وهائي ويو آهي، جن وٽ چونڊن واري سياست کان ٻاهر ڪو پروگرام هوندو هو ۽ سندن سمورا اتحاد ۽ سياسي لاڳاپا ان پروگرام سان سلهاڙيل هوندا هئا. مثال طور 1940ع جي ٺهراءُ هيٺ قومن کي حق خوداراديت ڏيڻ سنڌ ۽ بلوچستان جي انهن قومپرست پارٽين جو بنيادي نعرو رهيو آهي، جيڪي اليڪشني سياست ۾ يقين رکن ٿيون. انهن پارٽين جون ٻه ٻيون خاصيتون به هينئر تائين واضح هيون. هڪ ته انهن جا اڳواڻ توڙي ورڪر گهڻو ڪري وچولي طبقي يا ورڪنگ ڪلاس سان تعلق رکندڙ آهن ۽ ٻيو ته اهي پارٽيون گهڻو ڪري مذهبي جنونيت کان پاسيريون رهيون آهن. هاڻُوڪين چونڊن ۾ حالتن جي جبر هيٺ قومپرست پارٽيون جنهن اليڪشني اتحاد جو حصو بنيون آهن، انهن ۾ مختلف ڌريون انهن ٽنهي خاصيتن مان ڪنهن نه ڪنهن کان وانجهيون آهن. ڏهه جماعتي اتحاد ۾ اهي ڌريون به شامل آهن، جيڪي 23 مارچ جي ٺهراءَ هيٺ قومن جي حقن جي گهر نه ٿيون ڪن. ساڳي طرح ان اتحاد ۾ وڏيرڪي طبقي جي قيادت رکندڙ ڌريون ڇانيل هجڻ سان گڏ مذهبي طور سخت گير رويا ۽ خيال رکندڙ ڌريون به ان اتحاد جو حصو آهن. ايترين مختلف سياسي ۽ طبقاتي پسمنظر وارين ڌرين جي گڏجڻ سبب قومپرست ڌرين جي پنهنجي سياسي سڃاڻپ ۽ پروگرام اليڪشني منظر نامي تان دونهاٽجي ويا آهن. ساڳيءَ طرح جتي ان اتحاد ۾ موجود ڌرين وٽ پنهنجا پنهنجا چونڊ منشور ۽ پروگرام موجود آهن، اتي ان اتحاد جو گڏيل سياسي پروگرام يا منشور اڃا تائين سامهون نه اچي سگهيو آهي. هينئر تائين ان جي سڃاڻپ گهڻو تڻو پيپلز پارٽيءَ جي سياسي هڪ هٽيءَ کي للڪارڻ آهي. ٻيو ته ان اتحاد ۾ شامل ڌريون جتي پيپلز پارٽيءَ جي سنڌ دشمن سياسي فيصلن تي جائز تنقيد ڪن ٿيون، اتي اتحاد ۾ شامل ڪجهه ڌريون پيپلز پارٽيءَ جي انهن اتحادين بابت خاموش آهن، جيڪي انهن سنڌ دشمن فيصلن ۾ شامل اهم ڌر رهيون آهن. اهو ئي سبب آهي جو هڪ سوال هر پاسي کان اٿاريو پيو وڃي ته سڀاڻي جيڪڏهن اهو اتحاد ڪنهن طرح اقتدار ۾ اچي به وڃي ٿو ته اهو پنهنجي روين ۽ عمل ۾ پيپلز پارٽيءَ کان ڪهڙي طرح مختلف هوندو. هينئر تائين ان اتحاد ۾ شامل ڌرين جو ٻٽي مڪاني نظام، سنڌ جي وحدت، ذوالفقار آباد ۽ ٻيٽن جي وڪري جهڙن معاملن تي موقف سنڌي ماڻهن جي خواهشن وٽان رهيو آهي، پر ماضيءَ ۾ پيپلز پارٽيءَ پاران ڪيل ويساهه گهاتين سبب سنڌ واسين جو اعتماد ڦَٽيل آهي. مشرف جي دور ۾ پيپلز پارٽي سنڌ مٿان هڪ لساني ڌر جي سياسي قبضي، ڪراچي ۽ حيدرآباد جي انتظامي جوڙجڪ ۽ ٻيٽن جي وڪري جهڙن معاملن تي سنڌ جي سڀ کان وڏي قومپرست جماعت بنيل هئي. پر اقتدار ۾ اچڻ کان پوءِ انهن معاملن تي ڪيل سندس فيصلن ته مشرف ۽ ارباب رحيم جي ويساهه گهاتين کي به ڪيئي ڪوهه پٺتي ڇڏي ڏنو. ان ڪري سنڌ واسين کي اهو انديشو آهي ته هن اتحاد ۾ موجود ڌريون سڀاڻي اقتدار حاصل ڪرڻ ۽ ان کي بچائڻ خاطر ساڳئي قسم جون مفاهمتون ڪرڻ ۾ ته نه جنبي وينديون.
پيپلز پارٽيءَ پنهنجي گذريل دور ۾ جيڪي اگرا فيصلا ڪيا، تن جي پارٽي منشور ۾ نه ته گذريل ڀيري ڪا ڳالهه ٿيل هئي ۽ نه هن منشور ۾ انهن جو ڪو ذڪر آهي، پر ان سڄي ڪارستانيءَ کي عوام پاران چونڊن ۾ مليل مينڊيٽ جي نالي ۾ جائز قرار ٿي ڏنو ويو. انهن تجربن جي نتيجي ۾ انديشو اهو آهي ته جيڪڏهن هاڻي به پيپلز پارٽي اقتدار ۾ آئي، ته اهي سمورا ڪم ٻيهر شروع ڪيا ويندا ۽ چيو ويندو ته گذريل دور ۾ اهي ڪم ڪرڻ جي باوجود سنڌ واسين اسان کي ووٽ ڏنا آهن، تنهن ڪري انهن ڪمن جو تسلسل جائز آهي. سچي ڳالهه اها آهي ته پيپلز پارٽي سنڌين جي مفادن لاءِ هڪ سيڪيورٽي رسڪ بنجي چڪي آهي، جيڪا پنهنجي اقتدار جي خاطر هر قسم جا بدترين فيصلا ڪندي دير نه ٿي ڪري، پارٽيءَ ۾ شامل وڏيرن ۽ وچولي طبقي جي نوَن وڏيرن جي انهن عملن تي ايڏي ساري پارٽيءَ اندر ڪير ٻڙڪ ڪڍڻ لاءِ به تيار ناهي. ان پسمنظر ۾ سنڌ جا ساڃاهه وند ماڻهو چاهين ٿا ته پيپلز پارٽيءَ جي سنڌ مٿان چئن ڏهاڪن جي سياسي هڪ هٽي ختم يا ڪمزور ٿئي ۽ سنڌ اندر هڪ صحتمند سياسي چٽا ڀيٽي جنم وٺي. سياسي هڪ هٽي بجاءِ مختلف پروگرامن وارين سياسي ڌرين جي موجودگيءَ جا سياسي فائدا پنجاب ۾ صاف نظر اچن ٿا. پنجاب جي اڪثر تڪن ۾ جيتوڻيڪ برادرين ۽ مقامي اثر سبب به ووٽ ڏنا وڃن ٿا، پر جيڪڏهن چونڊيل نمائندن عوام جا ڪم نه ڪيا هجن، ته انهن لاءِ سيٽ کٽڻ تقريبن ناممڪن ٿيو پوي. ان جي ابتڙ سنڌ ۾ چونڊيل عيوضين کي اسان اکيون ٻوٽي ووٽ ڏيون ٿا، جنهن سبب کين عوام جي مفادن جو ڪڏهن به لاچار نه ٿو هجي. پيپلز پارٽي مخالف جماعتن جو اهڙو اتحاد ان لحاظ کان سنڌ اندر سياسي چٽاڀيٽيءَ کي جنم ڏئي سگهي ٿو، پر اهو تڏهن ممڪن آهي جڏهن اهو پنهنجي سياسي روين ۽ پروگرامن ۾ پيپلز پارٽيءَ کان بهتر هجي. عام ماڻهن جي مقامي مسئلن کان وٺي سنڌ جي گڏيل قومي مفادن بابت چٽو موقف رکندو هجي ۽ ان سان سلهاڙيل سياسي پروگرام ۽ عمل جو مظاهرو ڪري. هينئر تائين ٻين سياسي ڌرين جيان ان اتحاد جون چونڊ سرگرميون به نه هجڻ جي برابر آهن. تنهن ڪري ڪيترن ئي سوالن بابت اڃا خاموشي آهي. سنڌ ۾ ايندڙ چونڊن جا نتيجا ڪهڙا نڪرندا ۽ ڪير اقتدار ۾ ايندو، اهو ته وقت ئي ٻڌائيندو، پر هڪ ڳالهه واضح آهي ته پارلياماني سياست ۾ پهريون ڀيرو پير رکندڙ قومپرست ڌريون هن ڀيري ڪا وڏي پارلياماني طاقت بنجي اڀري نه سگهنديون. البته جيڪڏهن قومپرست ڌرين جا ڪجهه اميدوار اسيمبلين تائين پهچي ويا ۽ ڏهه جماعتي اتحاد اقتدار بجاءِ مخالف ڌر جو حصو بنيو، ته اهي ڪجهه قومپرست نمائندا چونڊيل ايوانن اندر سنڌ جي اجتماعي حقن وارن معاملن تي هڪ سگهارو آواز ضرور بنجي سگهن ٿا، جنهن سان پيپلز پارٽيءَ لاءِ سنڌ جي حقن جو ساڳي بي درديءَ سان سودو ڪرڻ آسان نه رهندو. قومپرستن کي هن ڀيري جي چونڊ مهم کي سياسي سيڙپڪاري طور ڏسڻ گهرجي ته جيئن ايندڙ ڀيري يا مڪاني چونڊون ٿيڻ جي صورت ۾ اهي هڪ سگهاري ڌر بنجي سگهن. جيستائين قومپرست ڌرين جي سياسي فيصلن جو تعلق آهي، ان بابت سوال ضرور اٿاري سگهجن ٿا. ٻٽي مڪاني نظام ۽ ذوالفقار آباد منصوبن جي نتيجي ۾ سنڌ اندر جيڪو زبردست عوامي اڀار پيدا ٿيو هو، سنڌ جون قومپرست تنظيمون ان اڀار کي گهربل قيادت نه ڏيئي سگهيون. وقتائتا فيصلا نه ٿيڻ ۽ ڪمزور حڪمت عملين سبب سنڌ ۾ جيڪو سياسي خال پيدا ٿيو، ان کي نهايت هوشياريءَ سان پير پاڳاري ڀريو ۽ حيدرآباد واري زبردست عوامي جلسي کان پوءِ هو سنڌ جي سمورين قومپرست ڌرين جي سياسي پورهئي جو مالڪ بنجي ويو. ان وقت سياسي فرسٽريشن ۽ بيوسيءَ سبب سنڌ واسين وٽ ان کان سواءِ ٻيو ڪوبه آپشن نه هو ته هو سنڌ مٿان پيپلز پارٽيءَ پاران نازل ڪيل ڏمر کي ٽارڻ لاءِ فنڪشنل ليگ جو ساٿ ڏين. جيتوڻيڪ فنڪشنل ليگ به ماضيءَ جي ڪمزور سياسي ڪردار سبب اڪيلي سر پيپلز پارٽيءَ کي نه جهڪائي سگهي ها ۽ درحقيقت ان اتي مليل عوامي موٽ جو هڪ وڏو ڪارڻ به قوم پرست ڌرين جو ان جدوجهد ۾ ساڻس گڏ هجڻ هو، پر بهرحال قومپرست ڌريون سنڌ ۾ پيپلز پارٽيءَ کان پوءِ ٻئي نمبر تي هڪ سياسي ڌر بنجڻ جو موقعو وڃائي ويٺيون ۽ هاڻي ملڪي سطح تي سنڌ اندر پيپلز پارٽيءَ کان پوءِ ٻي وڏي سياسي طاقت طور پير پاڳاري ۽ فنڪشنل ليگ کي سڃاتو وڃي ٿو. مخالف ڌر جي حيثيت ۾ جيتوڻيڪ فنڪشنل ليگ جو ڪردار ڪو هروڀرو خراب نه رهيو آهي ۽ سنڌ جي اجتماعي مفادن واري معاملي تي ان پيپلز پارٽيءَ کي سگهارو چئلينج پڻ ڏنو آهي، پر ان جي اصل آزمائش اقتدار ملڻ جي صورت ۾ ٿيندي. پيپلز پارٽيءَ کي آزمائڻ ۽ چاليهن سالن تائين غير مشروط حمايت ڏيڻ جي عيوض سنڌين کي ڇا مليو، اهو اسان سڀني جي اڳيان آهي. ان صورت ۾ سنڌ واسين کي ٻين سياسي ڌرين کي به آزمائڻ ۽ موقعو ضرور ڏيڻ گهرجي، پر اهو ڪم هاڻي اکيون ٻوٽي نه ڪرڻ گهرجي. سنڌ واسي ڏهه جماعتي اتحاد يا ان ۾ شامل جن به ڌرين کي جيڪا به موٽ ڏين اها ضرور ڏين، پر اها سوالن جوابن ۽ پڇاڻي سان مشروط هجڻ گهرجي. سنڌ جي قومپرست ڌرين کي هن تجربي مان سکڻ لاءِ گهڻو ڪجهه ملندو ۽ هن چونڊن جي نتيجن کان پوءِ آئيندي جي حڪمت عمليءَ لاءِ کين سوچي سمجهي فيصلا ڪرڻا پوندا. جيتوڻيڪ سنڌ واسي قومپرستن جي اتحاد ۽ گڏيل جدوجهد جا خواهشمند آهن، پر ويجهن تجربن ثابت ڪيو آهي ته اتحادن جي سياست جون پنهنجون اندروني پيچيدگيون آهن، جيڪي ڪڏهن ڪڏهن اهم ۽ وقتائتن فيصلن جي راهه ۾ رنڊڪ به بنجي وڃن ٿيون. جيڪڏهن اتحاد ۽ سنڌ جا مفاد بچائڻ مان ڪنهن هڪ جي چونڊ ڪرڻي پوي، ته پوءِ نالي ماتر اتحاد واري خواهش تان هٿ کڻي عملي طور سگهاري جدوجهد ڪندڙ ڌر جو ساٿ ڏجي، ڀلي اها ڪنهن اتحاد جو حصو هجي يا نه هجي. هڪ ڳالهه واضح آهي ته سنڌ هر شئي کان اُتم آهي، اتحادن، تنظيمن، شخصيتن، شهيدن، نعرن ۽ نظرين کان به وڌيڪ اهم سنڌ ۽ سنڌي ماڻهن جا مفاد آهن. وقت سان گڏ سنڌ ۾ غير مشروط ووٽ جو انت اچڻو آهي. ٻه چار اليڪشنون ڪو وڏو عرصو ناهن. سنڌ جي مفادن سان مشروط ووٽ ۽ سياسي لاڳاپا ڪو اڻ ڏٺو خواب نه پر ڏٺل وائٺل حقيقت آهي. سنڌ جي گهڻ گهرن ۽ ساڃاهه وندن کي ان سفر جي باقي بچيل ٿوري پنڌ لاءِ پنهنجي جاکوڙ جاري رکڻي پوندي.

(روزاني ڪاوش 27 آپريل 2013ع)
*