شاعري

توسان ڪهڙيون رِيسون

هي ڪتاب ”توسان ڪهڙيون ريسون“ نامياري شاعر، سنڌ سلامت جي سرواڻ، اسانجي محسن ۽ رهنما سائين نثار احمد ناز جي شاعريءَ جو پهريون ڪتاب آهي.
غزل هجي يا نظم يا وري وائي لفظن جي چونڊ ۽ پسمنظر سچ ته دل کي ڇهندڙ هوندو اٿس. هو لفظن جا انڊلٺي رنگ ميڙي ڪنهن سُندريءَ جي آنچل تي ستارن جيان ٽانڪيندي نظر ايندو آهي . سندس شاعريء ۾ مجازجورنگ به عيان هوندو آهي ۽ ايئن لڳندو آهي ڄڻ ناز اسان جي دلين مان گهمي ويو هجي. سندس شاعريء ۾ اوسيئڙو به آهي ته التجا به آهي، سندس شاعريء ۾ بيقراري به آهي ته انتظاري به آهي.
Title Cover of book توسان ڪهڙيون رِيسون

• نثار ! توسان ڪهڙيون رِيسون!

محترم نثاراحمد سمون ”نثار ناز“ سان اُن وقت کان وابستگي آهي جڏهن مون اڄ کان تيرهن ، چوڏهن سال اڳ هن ادبي دنيا ۾ ڪجهه شعر۽ مضمون لکي پير پاتو هو. محترم نثارناز اُن وقت پنهنجي ادبي سفر جي جوڀن مان گُذري رهيو هو ۽ هاڻ ته اُن جوڀن ۾ وڌيڪ بهار اچي وئي آهي. سندس شاعري ان وقت به اڄ وانگر ئي اسان کي گهڻو متاثر ڪيو هو جو سندس فن ۽ فڪر کي ڏسي ۽ ٻُڌي مون جهڙن نون شاعرن ۾ وڌيڪ لکڻ جو اُتساهه جاڳيو. انهن ڏينهن ۾ ئي نثار ٻُڌايو هو ته سندس اصل تعلق پڻ سنڌي غزل جي وارث سرزمين “ٽکڙ” سان آهي. سندن وڏا ٽکڙ مان لڏي اچي ٽنڊو محمد خان ۾ آباد ٿيا، ڳوٺ ۾ موجود پوڙهن کان خبر پئي ته سمن جو هي پاڙو”پڃارن” جي نالي سان ڳوٺ ۾ آباد هو. سچي پُڇو ته اهو ٻُڌڻ کانپوءِ ساڻس هي ادبي رشتو وڌيڪ مظبوط ٿي ويو.
وقت جي جدت سان حالات تبديل ٿين ٿا، ڪوي، شاعر کي انهن حالت سان گڏ تبديل ٿيڻو پوي ٿو نه ته هي تخليقن، ڪاوشن جو سفر جمود جو شڪار ٿي پوي ٿو. اها جدت اسان کي پنهنجي لکڻين ۾ آڻڻي آهي تڏهن ئي اهي تخليقون ان دور جي حالت ۽ واقعات جون عڪاس ٿين ٿيون پر ان سان گڏ ان دور جي مواصلات، اشاعت جي ذريعن کي پڻ ڀرپور استعمال ڪرڻ سان ئي ادب کي بقا آهي جيئن اڄ انٽرنيٽ ۽ ڪمپيوٽر جو استعمال ”نثار ناز“ جي اها خوبي کيس ٽنڊو محمدخان توڙي لاڙ جي تمام اديبن۽ شاعرن ۾ ممتاز حيثيت ڏياري ٿي ته نثار نه صرف پنهنجي لکڻين کي پر ٻين جي ادبي ڪم کي پڻ انٽر نيٽ جي مختلف ذريعن جي مدد سان دنيا سان روشناس ڪرايو آهي.
”نثار ناز“ جو ٻيو وڏو ڪارنامو سنڌي ادبي سنگت شاخ ٽنڊو محمدخان جي نالي سان ڪاغذن ۾ هلندڙ اداري کي عملي طور فعال ڪرڻ ۽ ان کي باضابطه آفيس جو درجو ڏياري ڀرپور نموني سان دستوري گڏجاڻيون ڪرائڻ ۽ ان آفيس ۾ سنڌي ادبي سنگت لائبريري جي قيام کي عمل ۾ آڻڻ آهي سندس هن پرخلوص ادبي خدمتن عيوض ٽنڊو محمد خان جي ماحول ۾ ادبي ڪم وڌڻ ويجهڻ لڳو. ڪيترا نوان لکڻ وارا پيدا ٿيا ۽ پراڻن لکندڙن جي ڪم ۾ ادبي نشستن جي مسلسل انعقاد سان باقائده نکار آيو، آئون سمجهان ٿو ته جيڪڏهن اڄ سنڌي ادب کي اهڙاٻه چار ”نثار ناز“ ملي وڃن ۽ ”ادب ۽ ٻولي“ جي نالي تي قومي خزانن کي ڪاپاري ڌڪ هڻندڙن ”ادبي وڏيرن“ جي جاءِ تي نثارناز جهڙا مخلص، سادا ۽ سچا ماڻهو اچي وڃن ته سنڌي ادب کي اڌ صدي اڳ وارو عروج يا شايد ان کان به وڌيڪ عروج ملي پوي. انهن ٻنهي ڪارنامن تي آئون نثارناز کي جس ڏيان ٿو.
”توسان ڪهڙيون رِيسون“ نثارناز جي شاعريءَ جو پهريون مجموعو ضرور آهي پر سندس شاعري ءَ جو آغاز اسي جي ڏهاڪي کان ٿيو آهي سو سندس هن چونڊ شاعري ۾ زماني جي اها اُٿل پُٿل ضرور ڏسڻ ۾ اچي ٿي. نثار جي نظمن ۾ سنڌ ۽ سنڌ واسين لاءِ درد آهي ، سندس شاعري فن ۽ فڪر جي لحاظ کان بهتر آهي سندس نظم غزلن کان وڌيڪ سگهارا آهن جن جي پڙهڻ سان هڪ جوش۽ ولولو جاڳي پوي ٿو. هي نظم سٺ واري ڏهاڪي جي ادبي ڪم جي عڪاسي ڪن ٿا. ڇو ته مون کيس مشاعرن ۾ غور سان ٻُڌو آهي، ساڻس ڪچهريون ڪيون آهن.
جيئن ته منهنجو شاعري جو ٻيو مجموعو “توکي ياد ايندس مان” پڻ نثار جي هن ڪتاب سان گڏ هڪ ئي مهيني ۾ مارڪيٽ ۾ اچي پيو اهو محض اتفاق آهي ته هڪ ئي مهيني ۾ هي ٻئي ڪاوشون پڌريون ٿين پيون ۽ اتفاق سان نالن ۾ پڻ هڪ جهڙائي آهي ، ڇو ته ڪتابن جي اشاعت ۽ نالن جي حوالي سان اسان هڪ ٻي سان رابطي ۾ نه رهياسون وري به نثار مونکان سينئر شاعر آهي ان لاءِ نثار ناز کي اهو ئي چوندس ته ”نثار! توسان ڪهڙيون رِيسون......!“

عبدالستار آڪاش ٽکڙائي
ٽکڙ ، ٽنڊومحمد خان
12-12-2013