شاعري

توسان ڪهڙيون رِيسون

هي ڪتاب ”توسان ڪهڙيون ريسون“ نامياري شاعر، سنڌ سلامت جي سرواڻ، اسانجي محسن ۽ رهنما سائين نثار احمد ناز جي شاعريءَ جو پهريون ڪتاب آهي.
غزل هجي يا نظم يا وري وائي لفظن جي چونڊ ۽ پسمنظر سچ ته دل کي ڇهندڙ هوندو اٿس. هو لفظن جا انڊلٺي رنگ ميڙي ڪنهن سُندريءَ جي آنچل تي ستارن جيان ٽانڪيندي نظر ايندو آهي . سندس شاعريء ۾ مجازجورنگ به عيان هوندو آهي ۽ ايئن لڳندو آهي ڄڻ ناز اسان جي دلين مان گهمي ويو هجي. سندس شاعريء ۾ اوسيئڙو به آهي ته التجا به آهي، سندس شاعريء ۾ بيقراري به آهي ته انتظاري به آهي.
Title Cover of book توسان ڪهڙيون رِيسون

• ڪجهه ٻُڌو

ڪُجهه ٻُڌو ڪُجهه ٻُڌو ڪجهه ته مُنهنجي ٻُڌو،
مان سڙان سنڌ پئي، سِينڌ کان اڄ سِڌو !
ڪِيڪَ ڪيٽي بندر جا ڪئِي مُون ٻُڌي،
دُوڙ مهراڻ مان جا اُڏي مون ڏٺِي،
ڏاند گهاڻي جيان اک نه کوپا وجهو،
۽ ڪنن مان ڪپهه جا به ٻُوڙا ڪڍو !
هُوءَ نه ڪارِي هُئِي پر دُلارِي ڪُٺِي،
ڀاوَ ماري وِڌِي ڀيڻ هڪڙِي مِٺِي،
ڪِيسُ ڏاڍو ٿيو ڪم وِيو ٿِي ڪُڌو،
ڪو تڏو ڀيڻ لئه ڪنهن نه رُوئِي وڌو!
خُود ڪُشِي آ بڻي هت ته پاڳل پڻي،
موت آهي ٿڪو روز لاشا کڻي،
ڪير چاڙهي ڪُنِي هت نه ڳُندڻ لپو،
هر زُبان گُنگ آ، آ چپن تي ٺپو !
هو هزارين سرن جو ته قاتل هتي
واڳ مُنهنجي الاڙي ٿو مُرڪي وٺي،
واڇ ٽيڙي وڏيرو، صدين کان ڪَسو،
رسم جاري اڃا ميرِ جعفر ڏسو!
”ناز“ چرين جيان هر گِهٽيءَ گام تي،
خوب کاڌا پٿر ڀِي کِلي جام ٿي
لفظ سنڌ سنڌ ڪري هُو ته رت مان رتو،
ڪاڻ مون لئه جيئو ڪاڻ مون لئه ڪُٺو!
ڪُجهه ٻُڌو ڪُجهه ٻُڌو ڪُجهه ته مُنهنجِي ٻُڌو
مان سڙان سنڌ پئي سِينڌ کان اڄ سڌو!
* * *