جو سنڌ جو سورهه سچو، جو سنڌ جو ارڏو ٻچو،
سو سنڌ لئه لڙي پيو، سو سنڌ لئه مري پيو.
چمن سنديون وطن سنديون،حقن سنديون حفاظتون،
ننگن سنديون دنگن سنديون، نه طلبجن وضاحتون،
شهادتون شهادتون، سعادتون سعادتون،
جو رنگ انهي ۾ رتو،
سو سنڌ لئه لڙي پيو، سو سنڌ لئه مري پيو.
ڪمندَ قيدَ بندَ هِي، زنجير نيٺ ٽوڙبا،
هي تخت تاج ڇٽ سڀئي، ڪيرائي هيٺ ٽوڙبا،
انا جا بت ڀڃي ڀڃي، سمونڊ ۾ سي ٻوڙبا،
اٿس يقين سو پڪو،
سو سنڌ لئه لڙي پيو، سو سنڌ لئه مري پيو.
آ سنڌ جو سپوت هي، ٿو ماءُ خوش ڏسڻ گهري،
نئون سماج سنڌ ۾، پيار جو اڏڻ گهري،
مبارڪون مبارڪون، ڏيڻ گهري وٺڻ گهري،
“خاطي” نه سو جهڪيو کَـتو،
سو سنڌ لئه لڙي پيو، سو سنڌ لئه مري پيو.