ڪڏهن ڀُلجي غريبن سان، ٻه گفتا جن نه ڳالهايا،
وري گڏ پنهنجي واٺن سان، وٺڻ ووٽن جي لئه آيا.
پڄي، مسڪينُ دانهِين ٿيو، ڪيو گسُ بند آ بڇڙن،
چيائون تنهنکي وڃ واپس، اجهو پويان ٿا هُو پهچن،
لڙي لُوڻُو نه ڦيريائون، وڏي ڪنهن فون ترسايا.
چئو تن کي، ته ڪير آهيو؟ نه هڪٻئي کي سڃاڻون ٿا.
ڪيَوَ ڇا سنڌ جي خدمت؟ ڪيون هڪڙو پڇاڻون ٿا،
ٻڌايو ماءُ ڌرتي جي، ٻچن تي ڇا ڪيَوَ ڇا يا؟
ٿڌا بنگلا، ٿڌيون گاڏيون، تنين جا در کُلي ويا هن،
پنجن سالن پڄاڻا پوئي، وري ساڳيا پُڄي ويا هن،
پڇو تن کان ته اڳ ڪهڙا؟ اٿوَ پٽڪا ڪي پارايا.
توهانجي صحت ۽ تعليم، تحفظ ۽ توانائي،
بنيادي ضرورتون حل ٿيون؟ ڪهڙي ترقي ڏيارائي؟
ڦٻائي فنڊ ويا سي جي، اوهانجي نالي لکرايا.
توهان کي ٿا چون، تقدير بدلائي ڇڏينداسين،
توهان کان چَئونِ دستاويز لکرائي ڇڏينداسين،
ڀري مووي ڇڏيو تن جي، وچن تن جيڪي دهرايا.
نه ڍٻڪيءَ تي بڻي ڀولا، لٺيون جهليو مدارين جون،
ڪيو منهن تي سڀئي ڳالهيون پتون وائکيون غدارين جون،
ڪيو تن سان نه گهٽ خاطي، گھڻا جن شان گھٽرايا.