ياد اٿئي !
ياد اٿئي !
ڪيئن تنهنجا وار وکري ويندا ها
۽ تون آڱرين سان
بار بار وارن کي پوئتي ورائي
ڀروون ڇڪي چوندي هئينءَ
“ها ! ته تو ڇا ٿي چيو!؟”
پوءِ آءٌ سونڊ وجھي
توڏانهن ڪاوڙ مان نهاريندو هوس
۽ پوءِ ٻئي ٽهڪ ڏئي کلي پوندا هئا سين...
ڄامشوري جي هوائن جون اهي شرارتون
۽ مون کي چيڙائڻ...
ها ! سڀ ڪجهه ڄڻ ته
ڪالهه جي ڳالهه ٿي لڳي...
پر ! هاڻي سڀ ڪجهه بدلجي چڪو آهي
هاڻي زندگيءَ ۾ نه تون آهين نه ڄامشورو
نه هوائن جون شرارتون ۽ ٽهڪ
بس هاڻي ته زندگي هر روز
پاڻ تي ٽهڪ ڏيندي آهي
مونکي اڄ به سڀ ڪجهه ياد آهي
شايد تون وساري ڇڏيو هجي
سنڌ يونيورسٽي جي ڪشادن رستن تي
ياد ٿئي مست هوائن ۾
ڪيئن تنهنجا وار وکري ويندا ها.... !!