شاعري

پيار جي پهرين بارش

ڪتاب “پيار جي پهرين بارش” لاڙڪاڻي سان تعلق رکندڙ بهترين شاعر، ڪهاڻيڪار ۽ مضمون نگار رضوان گُل جي شاعريءَ تي مشتمل آهي.
  • 5.0/5.0
  • 2529
  • 830
  • 3 سال اڳ
  • 0
Title Cover of book پيار جي پهرين بارش
سنڌ سلامت پاران
سنڌ جا سڄڻو سلام ..........

سنڌ سلامت ڊجيٽل بوڪ ايڊيشن سلسلي جو ڪتاب نمبر ستهتر (77) اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي ڪتاب “پيار جي پهرين بارش” لاڙڪاڻي سان تعلق رکندڙ بهترين شاعر، ڪهاڻيڪار ۽ مضمون نگار رضوان گُل جي شاعريءَ تي مشتمل آهي.

اسين ٿورائتا آهيون سنڌ سلامت جي مانواري ميمبر ۽ پياري دوست رضوان گُل جا جنهن هن ڪتاب جي سافٽ ڪاپي موڪلي ڏني ۽ هي ڪتاب سنڌ سلامت تي پيش ڪرڻ جي اجازت ڏني. هي ڪتاب ڏاهپ پبليڪيشن لاڙڪاڻي پاران ڇپائي مارڪيٽ ۾ آندو ويو آهي.

اوهان سڀني دوستن، بزرگن ۽ ساڃاهه وندن جي قيمتي مشورن، راين، صلاحن ۽ رهنمائي جو منتظر.

محمد سليمان وساڻ
مينيجنگ ايڊيٽر ( اعزازي )
سنڌ سلامت ڊاٽ ڪام
sulemanwassan@gmail.com
www.sindhsalamat.com ڪتاب جو مطالعو ڪريو
سنڌ سلامت پاران

ارپنا

پيار جو پهريون اظهار (پبلشر نوٽ) ـــ رياضت ٻرڙو

گل بڻجي پئو خار ڇو ٿا ٿيو (مهاڳ) ــــ سعيد ميمڻ

شاعري ئي رضوان جي بنيادي سڃاڻپ آهي ـــ ساجد سنڌي

هي شعر منهنجي اندر جا اڌما (شاعر پاران)

اسان کي هئي سا وڻي ڇوڪري

ڳوڙها ڳاڙي ٿڪي آ تنهائي

هڪ ٿيو پاڻ ۾، ڌار ڇو ٿا ٿيو!

دلين ۾ نفرتون آهن

عشق جي امتحان ۾ آهيون،

اسان کي ياد آيون هن هوائون ڄامشوري جون

اوهان کان ڪڏهن دل پري ڪونه ٿي

آءُ ويجھو ته يار بارش ۾

ڪائي محفل ته هاڻي مچي ڪونه ٿي

منهنجو دشمن سمورو شهر ٿي ويو

پاڻ کي اوترو ئي ٺاهيندين

عقل جي واٽ تان ڀليو ناهي

موڪلايئي ته لڙڪن جون لارون هيون

خواهشون ئي سموريون کڻي تون وئينءَ

هت اهڙو ڪو سنسار هجي

پيار منهنجو نه ڪو سراب آهي

وقت پيو ٿو وار ڪري

ڪنهن کي آٿت ڏين ٿا روئارن به ٿا

ڏينهن آهي ته رات ڳولهين ٿو

ٿو ملي اندر ۾ ڪو پٿر رکي

سادگيءَ ۾ دغائون مليون

من کي جنهن جي تات رهي آ

پاڻ ڪيڏو پري جمالن کان

ڄامشوري جا ڏينهن ۽ راتيون

تنهنجو ناهي ڪوئي جواب پرين

هي سرُ اڏيءَ تي ڌرڻ ٿي چاهيو

ڪري اسان کان ويو ڌار رستو،

هر موڙ تي آ ماري

خسيس ٿي ويا، مهانَ آهن

ڪيڏا جھور ويا ٿي پوڙها

سياري جون راتيون آهن

نيري نيري آ جيڪا ندي ٿا ڏسون

هاڻي وڇڙين! ته پوءِ مري ويندو

هوءَ ڪيڏي پَڪي ٿي وئي

سفر زندگيءَ جي نهوڙي وڌو

تنهنجي گھور جي آس اکين ۾

ايئن مون کي نه گھاءِ رستن تي

مرڪي ڏسنديٖ هوءَ، ڪجهه شرمائي پئي

ها مزو آ چاههَ ۾

ها هوءَ شرمائي پئي

ڪٿي اسان جا پرين آسرا پليل آهن،

بدلجي وئي آن ..

وقت واريءَ جيان...

ماڻهپو ۽ محبت

وڇوڙا، جدايون ۽ تنهائيون

يادون

خواهشون

ٽهڪ ۽ سڏڪا

اظهار

ڊسمبر

پوپٽ ۽ ڇوڪريون

اداسي ڇائنجي وئي آ

تون منهنجي آن...

برف باري

چنڊ ۽ تون

عشق جو اظهار!

رانديڪا

آخري ڏينهن!

خزائن جي موسم

ڪمال!

چنچل ڇوڪريون

چوڏهين جو چنڊ

ڪوڙي شانتي

منظر

تنهنجا ٽهڪ

وڇوڙا

تنهنجي وئي کان پوءِ

زندگي

شاعري

خواب

سفر

ممڪن ڪٿي آ

پنبڻيون

روح جا رشتا

ٿر جي ڌرتيءَ تي...

دل جون اکيون

ڪاري لباس ۾

برسات وسڻ کان پوءِ

نالي جي ريکا

سالگرهه

اکر پڇن ٿا ..

وساري نه سگھندينءَ!

خوشبو

موت

اميدون

اها شام

ياد اٿئي !

هائيڪا

منهنجا ڍولا يار

ويجھو ته اچ پرين!

هڪڙي پياري ڇوڪري

چنڊ ته روئي ٿو!

ٿر وسي پيو آ

اڙي ڄامشورا اڙي ڄامشورا!

پوپٽ اڏرن ٿا

چوڙيون ڇڻڪن ٿيون

ميندي ٿيون لائن

مزو آ چاهه ۾ جاني

نيڻن ۾ پاڻي

تروينيون

شاعر جي باري ۾ تاثرات

ڪتاب تي آيل ريٽنگ ۽ رايا

5.0

(ڪُل 0 رائين آڌار)



ڪتاب تي راءِ ڏيڻ لاءِ مھرباني ڪري لاگ ان ڪريو.

  • ليکڪ رضوان گل
  • ڇپيو ويو 2012
  • ڇپائيندڙ ڏاهپ پبليـڪيـشن
  • ڇاپو پھريون
  • عالمي ڪتاب نمبر
  • آن لائين ٿيو 07/Nov/2017
  • ترجمو آھي؟ جي نہ
  • ٽيڪسٽ ۾ آھي؟ جي ھا
  • لاٿو ويو 830 ڀيرا

ڪتاب ۾ ٽِڪليون