تاريخ، فلسفو ۽ سياست

شڪارپور تاريخ جي آئيني ۾

ڪتاب ”شڪارپور تاريخ جي آئيني ۾“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو جنهن جو ليکڪ نقش ناياب منگي آهي. هن ڪتاب جي تحقيق ۽ سهيڙ نوجوان شاعر ۽ ليکڪ محترم حسيب ناياب منگي ڪئي آهي.
جيتوڻيڪ اڄ به شڪارپور جا تاريخي اهڃاڻ ماضيءَ جي حسين داستانن جي نموني طور موجود آهن.ڪنهن به ليکڪ ۽ باشعور طبقي لاءِ پنهنجي شهر توڙي علائقي جا قديم آثار پنهنجي گهر جيان پيارا ۽ عزيز آهن، سائين نقش ناياب منگي جي به پنهنجي شهر شڪارپور سان محبت ۽ انس جو اندازو سندس هن ڪتاب ۾ شامل تحريرن مان لڳائي سگهجي ٿو. جنهن ۾ شڪارپور جي تاريخي ورقن ۾ موجود خاص طور مختلف دورن ۾ شهر جي عروج ۽ زوال جو مختصر ذڪر پڻ جامع نموني سان بيان ڪرڻ جي ڪوشش ڪئي وئي آهي.
Title Cover of book شڪارپور تاريخ جي آئيني ۾

عبدالحميد “صبر”

عبدالحميد “صبر” چوڌري فضل ڪريم “افضل” (جنم : 2 - ڊسمبر 1918) مشرقي پنجاب جي مکيه رياست ڪپورٿلا ۾ ڄائو. ورهاڱي کان پوءِ شڪارپور ۾ عارضي سڪونت اختيار ڪرڻ کان پوءِ هينئر لاهور لڏي ويو آهي. پنهنجي مادري ٻولي پنجابي کان علاوه، فارسي، اردو ۽ سنڌي ۾ به شاعري ڪندو رهي ٿو. هن هيٺ شڪارپور متعلق سندس قلمي پورهيو نذر ڪجي ٿو:

لکها شڪارپور کا به حالت کبيده،
زندون کا مين ني نوحه مردون کا يه قصيده.
مين ني شکارپور کي ديکهي جو بد نصيبي
آنکهين هين ميري پر نم دل هي ميرا تپيده.
بام - عروج پر تها اس شهر کا ستارا
کچهه خود بهي مين ني ديکها کچهه هي ميرا شنيده.
علم و ادب کا سورج نصف النهار پر تها
روشن تهي يون ثقافت جيسي قمر دميده.
پهولون مين رنگ بهر کر اس شهر کي هوائين
نغمي الاپتي تهين جيسي کوئي نهيده.
کشمير سي زياده جنت نظير يه تها
ساري جهان کا تها هر حسن اس مين چيده.
قدمون مين جن کي آکر جهکتي تهي بادشاهي
وه هستيان يهان پر رهتي تهين برگزيده.
ايران کي تهي بکتي قالين اس شهر مين
هوتا تها جن کي اوپر هر رنگ کا کشيده.
کابل کا خشک ميوه آتا تها جس جگه يان
وه قافله قلع هي به حالتِ بوسيده.
آتي تهي پشم ليکر اس شهر مين بلوچي
يعنيٰ هر ايک دهندا تها اس جگه چنيده.
منڊي تهي هر طرح کي غلي کي اس جگه پر
تها قحط خود يهان پر گويا قحط گزيده.
لگتا تها هنستا بستا هر سمت اس شهر مين
کوئي نه تها يهان پر مفلس ستم رسيده.
کرتا تها سر پرستي هر شخص اس شهر کي
بندي وه نيک خو تهي اوصاف تهي حميده.
وه لوگ کيا هوئي هين مين سوچتا هون اکثر
رهتا هون رات دن مين اس غم مين آبديده.
حالت خراب اس کي دن رات هو رهي هي
کيون ديکهتي نهين هم کيون پهڻه گيا يه ديده.
يه هسپتال کالج سڙکين فلش سسڻم
افسوس هوگئي هين يه سب کي سب دريده.
اب خاک اُڙ رهي هي هر سمت اس شهر مين
هر کوچه و گلي مين گاري کي هي مليده.
اس شهر کي جوانو! اس کو بهي ڻهيک رکهو
جو کام کرگئي هين بوڙهي کمر کشيده.
شايد کبهي کسي کو آجائي ترس اس پر،
گر اس کي بهتري کو لکهي هر اک جريده.