تاريخ، فلسفو ۽ سياست

شڪارپور تاريخ جي آئيني ۾

ڪتاب ”شڪارپور تاريخ جي آئيني ۾“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو جنهن جو ليکڪ نقش ناياب منگي آهي. هن ڪتاب جي تحقيق ۽ سهيڙ نوجوان شاعر ۽ ليکڪ محترم حسيب ناياب منگي ڪئي آهي.
جيتوڻيڪ اڄ به شڪارپور جا تاريخي اهڃاڻ ماضيءَ جي حسين داستانن جي نموني طور موجود آهن.ڪنهن به ليکڪ ۽ باشعور طبقي لاءِ پنهنجي شهر توڙي علائقي جا قديم آثار پنهنجي گهر جيان پيارا ۽ عزيز آهن، سائين نقش ناياب منگي جي به پنهنجي شهر شڪارپور سان محبت ۽ انس جو اندازو سندس هن ڪتاب ۾ شامل تحريرن مان لڳائي سگهجي ٿو. جنهن ۾ شڪارپور جي تاريخي ورقن ۾ موجود خاص طور مختلف دورن ۾ شهر جي عروج ۽ زوال جو مختصر ذڪر پڻ جامع نموني سان بيان ڪرڻ جي ڪوشش ڪئي وئي آهي.
Title Cover of book شڪارپور تاريخ جي آئيني ۾

قمر شهباز

سنڌ جو مشهور شاعر ۽ اديب قمر شهباز (3 اپريل 1938ع – 5 مئي 2009ع)، پنهنجي انفرادي اسلوب ۽ فڪر سبب سنڌي ٻوليءَ جي ادب ۾ وڏو مان ۽ مڃتا حاصل ڪري چڪو آهي. هن هيٺ “شڪارپور جي شام” عنوان تحت بيت پيش ڪجن ٿا جي سدائين امر رهندا:
شڪارپور جي شام
آءُ سڀاڳي شامَ، جيڪا گذري “سنڌ” تي،
سورج جي ڪا لام، جهولي پئي جيءَ ۾!

آءُ سڀاڳي شامَ، پپل هيٺان پريت جي،
جاڳي اُٿيا جام، اکڙين سنديءَ اوٽ مان!
“سنڌ” مٿي ڪي سندريون چهَه چهَه چاڳا ڪن،
هٿئين پيرين ميندڙي، لائي پيون لچڪن،
ڳاڙها ڳل سندن، چهرا چاڻان چنڊ جا!

موتيو موتيو مُرڪَ چوٽو چنبيليءَ سان،
سوڀيا جي ڪا سُرڪَ، اکڙين مان اوتي پيان!

باغن ۾ ڀنڀوريون، نچن ٽپن ناز مان،
اهڙيون ڪي ٿوريون، چهڪ نه جن کي چاهه جا!

لکي دَرَ تي لوڏَ، گيتن جو گهراءَ
اڇا اُجرا سپرين، ڦيڻ ڀريو ڦهلاءُ،
گهوٽَ اهو ئي گهاءُ، روڳي روح ڪري ويو!

لکي در تي لوڏ گورين جي گونجارَ،
ڪنڍي ڪارائي ۾، ونگيل واسيل وارَ،
ساڙهيءَ مٿان سج جي، ترڪي پوئين تار،
سرتيون ساري سارَ، نڪري پيون ناز مان!

سهڻا ماڻهو سنڌ جا، پاسي تي پهراڻ،
ڳالهيون ڳهيرن جو، موتين جا ڄڻ ماڻ!
سانجهيءَ ويل سڄاڻ، مڙي آيا مچ تي!

جهونجهڪڙي جي جهانءِ سريلا سنگيت!
چوچاڪيءَ گاڏيءَ ۾، گهلن پيا گيت،
موتئي جهڙا ميتَ، گهورن سان گهائي ويا!

ڪبوتر ڪوئي، نياپو آڻج نينهن جو،
بيٺي آهيان بانوري، کُڏَ مٿان کوئي،
رٺل کي روئي، مڃايان ڪينءَ ماٺ ۾!
پرين پنڌ پيا، جهڙا هنج تري هليا،
مکڙي جهڙا ماڻهو، ڏئي ڏک ويا،
دُکي داغ پيا، جڏهن ڏٺائون ڏاڍ مان!