قادر بخش “حڪيم” سومرو
ڪاليج
ڪاليج صد شڪر ٿيو، برپا شڪارپور ۾؛
اڄ علم جو ٿيو گهر، پيدا شڪارپور ۾.
اُڀريو آهي علم جو، اڄ شمس هن شهر تي؛
ڪئِي مهر آهي مولا، وه وا شڪارپور ۾.
تنهنجي ڪيون مرحبا، اي هندؤ مسلمان؛
دل سان سڀيئي گڏجي، هر جا شڪارپور ۾.
تعليم تنهن ۾ وٺندا، سنڌڙي سڄيءَ جا ٻچڙا؛
مسڪين ۽ تونگر، پڙهندا شڪارپور ۾.
بوستان علم جي ۾، پڻ عندليب ڪيئي؛
خوشبوءِ جي وٺڻ لئ، ايندا شڪارپور ۾.
گلزار علم جون ٿيون، مکڙيون اچي کلڻ تي؛
غنچا اميد جا ڀي، ٽڙندا شڪارپور ۾.
ڪاليج جي دوران، بزم سخن بپا ٿي؛
نظم و نثر جا ٿيندا، چرچا شڪارپور ۾.
سيٺ سيتلداس ۽ سيٺ چيلاسنگهه جا؛
مشهور ٿي ويا اڄ، نالا شڪارپور ۾.
ڪئي قوم جي هي خدمت، بيشڪ انهن ڀلي آ؛
تنکي مبارڪون ڏيون، صدها شڪارپور ۾.
جن صاحبن مدد هن ڪاليج جي ڪئي آ؛
لکه لکه مڃون ٿا ٿورا، تن جا شڪارپور ۾.
ڪاليج شال قائم، ۽ ڪامياب رهندو؛
شاگرد فيض وٺندا، لکها شڪارپور ۾.
ٿيندا “حڪيم” جلدي، ڪاليج جي کلڻ سان؛
ماڻهن سندا مقاصد پورا شڪارپور ۾.