ڪوڙ ۽ خيانت
هيءَ تمام وڏي خيانت آهي جو توهان پنهنجي ڀاءُ سان ڪا ڪوڙي ڳالهه بيان ڪيو ۽ ٻئي طرف هو توهان کي انهيءَ بيان ۾ سچو ۽ ايماندار سمجهندو هجي. (ابي دائود)
جنهن ماڻهوءَ قسم کڻي ڪري ڪنهن مسلمان جو حق ناجائز ڦٻائي ورتو ته الله اهڙي ماڻهوءَ لاءِ دوزخ واجب ڪري مٿس جنت کي حرام ڪري ڇڏيو آهي. پوءِ اها شيءِ ڇونه کبڙ جي ٽاري (ڏندڻ) هجي. (مسلم)
ٽي ماڻهو اهڙا آهن جو قيامت جي ڏينهن الله تعاليٰ نه انهن سان ڳالهائيندو، نه انهن تي مهربانيءَ جي نظر ڪندو، نه گناهن ۽ گندن ڪمن کان کين پاڪ ڪندو، ۽ انهن لاءِ دردناڪ عذاب هوندو. هڪ سٿڻ ڀيڏين کان هيٺ لڙڪائيندڙ (متڪبر ۽ مغرور). ٻيو احسان جتائڻ وارو. ٽيون ڪوڙا قسم کڻي پنهنجو سودو کپائيندڙ. (مسلم)
ماڻهوءَ جي ڪوڙي هجڻ جي لاءِ اهوئي ڪافي آهي ته هو جيڪو ڪجهه ٻڌي اهو (تصديق ڪرڻ کان سواءِ) ٻين ماڻهن کي ٻڌائيندو وتي. (صحيح مسلم)
منافق جون ٽي نشانيون آهن، جڏهن ڳالهائي ته ڪوڙ ڳالهائي. واعدو ڪري ته ان کي پورو نه ڪري ۽ جڏهن کيس ڪنهن شيءِ جو امين بڻائجي ته خيانت ڪري. (بخاري- مسلم)
ڏسو! سڀ کان وڏو ڪبيرو گناهه ٻڌايانوَ ٿو. فريب ۽ دغابازيءَ جي ڳالهه ۽ ڪوڙي شاهدي. (بخاري)
پڪ ڄاڻو ته ڪوڙ بدڪاريءَ جو رستو ٻڌائيندو آهي ۽ بدڪاري باهه ۾ پهچائي ڇڏيندي آهي. انسان مذاق طور ڪوڙ ڳالهائي ٿو پر آهستي آهستي الله وٽ عذاب لکبو وڃي ٿو. (بخاري)
صلح جي لاءِ جيڪڏهن ڪا ڳالهه بڻائي ٻڌائي وڃي ته اهو ماڻهو ڪوڙ ڳالهائيندڙ نه ليکبو. (ابو دائود)