آخرت جي مقابلي ۾ دنيا جي حقيقت
(صحيح مسلم)
جيڪو شخص دنيا کي پنهنجو محبوب ۽ مطلوب بڻائيندو سو ضرور آخرت جو نقصان کڻندو ۽ جيڪو شخص آخرت کي محبوب بڻائيندو سو ضرور دنيا جو نقصان کڻندو. سو توهان فنا ٿيڻ واري دنيا جي مقابلي ۾ باقي رهڻ واري آخرت اختيار ڪيو. (مسند احمد- بيهقي)
خدا جي ياد ۽ اهي شيون جن جو خدا سان ڪو تعلق ۽ واسطو آهي ۽ عالم ۽ متعلم- انهيءَ کانسواءِ دنيا ۽ دنيا ۾ جيڪو ڪجهه آهي انهيءَ تي خدا جي ڦٽڪار ۽ ان جي رحمت کان محروم آهي. (ترمذي- ابن ماجه)
ڪو اهڙو آهي جو پاڻيءَ تي هلي ۽ ان جا پير نه ڀڄن؟ ساڳئي طرح دنيادار به گناهن کان محفوظ نه ٿو رهي سگهي.(بيهقي)
دنيا ۾ ائين رهه جيئن تون پرديسي آهين يا واٽ ويندو مسافر.
(صحيح بخاري)
سياڻو اهو آهي جيڪو پنهنجي نفس کي قابو ۾ رکي ۽ موت کان بعد واري زندگيءَ لاءِ ڪمائي ڪري ۽ اياڻو اهو آهي جنهن پاڻ کي پنهنجي خواهش ۽ مرضيءَ جي تابع ڪري ڇڏيو ۽ (ان جي باوجود) الله سان غلط اميد جوڙي ڇڏيائين.
(ترمذي)
مان پنهنجي امت تي جن مصيبتن جي ڪڙڪڻ کان ڊڄان ٿو انهن مان وڌيڪ ڊڄڻ جون شيون به آهن هڪ ”هويٰ“ (يعني دين ۽ مذهب جي باري ۾ پنهنجي نفس جي رجحانن ۽ خيالن جي پيروي ڪرڻ) ٻيو ”طول امل“ (يعني دنياوي زندگي جي باري ۾ وڏيون وڏيون خواهشون دل ۾ پالڻ). هويٰ ماڻهوءَ کي حق قبول ڪرڻ کان روڪيندي آهي ۽ طول امل آخرت کي وساري ان جي لاءِ تياريءَ کان غافل ڪري ڇڏيندو آهي. (بيهقي)
مان توهان جي مٿان غريبي اچڻ کان نه ٿو ڊڄان، ليڪن ڊڄان انهيءَ ڳالهه لاءِ ٿو ته متان دنيا توهان تي وڌيڪ ڪشادي ڪئي وڃي جيئن توهان کان پهريون ماڻهن تي ڪشادي ڪئي وئي هئي، پوءِ توهان ان کي تمام گهڻو چاهڻ لڳو جيئن اڳين انهيءَ کي تمام گهڻو چاهيو هو (۽ انهيءَ جا ديوانا ٿي ويا هئا) ۽ پوءِ اها توهان کي برباد ڪري جيئن انهيءَ اڳلن کي برباد ڪيو هو. (بخاري- مسلم