الله تعاليٰ جي ياد ۽ پچار
(صحيح مسلم)
الله تعاليٰ جو ارشاد آهي ته منهنجو معاملو ٻانهي سان سندس يقين مطابق هوندو آهي جڏهن به مون کي ياد ڪندو آهي ته بلڪل گڏ هوندو آهيانس. جيڪڏهن هو مون کي پنهنجي دل ۾ اهڙي طرح ياد ڪري جو ڪنهن ٻئي کي خبر به نه هجي ته مان به کيس ساڳي طرح ياد ڪندس ۽ جيڪڏهن هو ٻين ماڻهن جي سامهون مون کي ياد ڪري ته مان به ڀلي جماعت ۾ ان جو ذڪر ڪندس. (بخاري- مسلم)
ڇا مان توهان کي اهو عمل ٻڌايان جيڪو توهان جي سڀني عملن ۾ بهتر ۽ توهان جي مالڪ جي نظر ۾ بيحد پاڪيزه آهي ۽ توهان جي درجن کي سڀني عملن کان وڌيڪ مٿاهون ڪرڻ وارو آهي ۽ خدا جي راهه ۾ سون ۽ چاندي خرچ ڪرڻ کان به وڌيڪ ان ۾ خير آهي ۽ انهيءَ جهاد کان به وڌيڪ توهان جي لاءِ ان ۾خير آهي جنهن ۾ توهان پنهنجي دشمنن ۽ خدا جي دشمنن کي موت جي منهن وجهي ڇڏيو ۽ هو توهان کي ذبح ڪن يا شهيد ڪن، اها الله جي ياد آهي.
(مسند احمد- ترمذي ۽ ابن ماجه)
الله جي پچار ايتري ۽ اهڙي طرح ڪيو جو ماڻهو چون ته هي ته ديوانو آهي. (مسند احمد)
جيڪو شخص ڪٿي ويٺو ۽ انهيءَ نشست ۾ الله جي پچار نه ڪيائين ته اها نشست ان لاءِ وڏي حسرت ۽ خساري واري ٿي. اهڙي طرح جيڪو شخص جڏهن سُتو ۽ ان وقت الله کي ياد نه ڪيائين ته سندس اهو سمهڻ ان لاءِ وڏي حسرت ۽ خساري جو ڪارڻ ٿيو. (سنن ابي دائود)