نماز
(رواه احمد- ترمذي- نسائي- ابن ماجه)
جنهن ڄاڻي واڻي نماز ڇڏي ڏني ته اهو اسان جي ملت مان خارج ٿي ويو. (طبراني)
پنج نمازون الله تعاليٰ فرض ڪيون آهن جنهن ۾ انهن نمازن لاءِ چڱي طرح سعيو ڪيو، ٺيڪ وقت تي انهن کي پڙهيو ۽ رڪوع سجدا به جيئن ڪرڻ گهرجن تيئن خوشيءَ سان ادا ڪيا ته اهڙي شخص لاءِ الله تعاليٰ جو پڪو واعدو آهي ته هو کيس بخشي ڇڏيندو ۽ جنهن ائين نه ڪيو ته ان لاءِ الله تعاليٰ جو ڪو به واعدو ڪونهي، چاهيندو ته کيس بخشيندو ۽ چاهيندو ته کيس سزا ڏيندو. (مسند احمد-سنن ابي دائود)
ديني عملن ۾ الله تعاليٰ کي سڀ کان وڌيڪ محبوب عمل وقت تي نماز پڙهڻ، پيءُ ماءُ جي خدمت ڪرڻ ۽ الله تعاليٰ جي رستي ۾ جهاد ڪرڻ آهي. (بخاري- مسلم)
ست ماڻهو آهن جن کي قيامت ڏينهن الله تعاليٰ پنهنجي رحمت جي ڇپر ۾ جاءِ ڏيندو، جنهن ڏينهن ان جي رحمت واري ڇپر کانسواءِ ٻي ڪا به ڇانوَ نه هوندي. هڪ: عدل ۽ انصاف سان حڪمراني ڪرڻ وارو حڪمران. ٻيو: اهو جوان ماڻهو جنهن جي جواني الله جي عبادت ۾ گذري. ٽيون: اهو مؤمن ماڻهو جنهن جي مسجد سان دل ڳنڍيل رهي. چوٿون: اهي ٻه ماڻهو جن الله تعاليٰ جي لاءِ پاڻ ۾ محبت ڪئي ان تي ئي جڙيل رهيا ۽ ان تي ئي جدا ٿيا. پنجون: الله جو اهو ٻانهو جنهن اڪيلائيءَ ۾ الله کي ياد ڪيو ته سندس ڳوڙها وهي پيا، ڇهون: اهو مرد جنهن کي خوبصورت ۽ حسين عورت اڪيلائيءَ ۾ حرام جي دعوت ڏني ته اهو خدا جي خوف وچان پٺتي هٽي ويو. ستون: اهو ماڻهو جنهن الله جي رستي ۾ سڄي هٿ سان خرچ ڪيو ته سندس کاٻي هٿ کي به خبر نه پئي ته ڇا خرچ ڪري رهيو آهي ۽ ڪنهن کي ڏئي رهيو آهي. (بخاري- مسلم)
مسجدون الله جو گهر آهن. ان ۾ حاضر ٿيڻ وارا مؤمن الله تعاليٰ جا ملاقاتي ۽ مهمان آهن ۽ جنهن جي ملاقات لاءِ ڪوئي ايندو آهي ته مٿس حق آهي ته هو اڱڻ تي ايندڙ ملاقاتيءَ جو اڪرام ۽ ان جي خاطرداري ڪري. (ڪنزالعمال)