ڪافي نمبر ـــ ٢
ايڏو ماڻو نه ڪجي وو يار
آ هلي تون آ هلي تُنهنجي ڳوليان ڳوٺ ڳلي
تُنهنجي اڳيان مُنهنجي ڪا نه هلي
مونکي وڃ نه ڇڏي وو يار
ايندا ايندا ڪين ڇڏيندا، مونکي ورتيون نال ويندا
نڌر نماڻيءَ سان جو نيندا
آ ”ولڻ“ منهنجي تڏي وو يار
دل ٿي ساري توکي سنڀاري، آءٌ بگن تون منهنجي اوتاري
واڳ ٻانهيءَ ڏي اچ تون واري
بيگم توکي ٿي سڏي وو يار