ڪافي نمبر ـــ ٥ مولا ملائي، دلڙي اُداس آهي پنهنجي پُنهل لئه آهيان اُداسي ايندو ڪوهيارل ٿيندس راضي منهنجي پُنهل جو مَٽُ نه ڪو ثاني توڙي گهمان پئي ساري جَهاني بيگم سان تون رَههُ اَچي راضي بخش خطائون، مرد آن غازي