مشتاق محبوب
مشتاق محبوب ڏاڍو ذهين هو قدرت طرفان کيس ڪا ڏات مليل هئي جڏهن به چاهيندو هو في البديهه شعر لکي ويندو هو. هن غزل، گيت، نظم ڪافي مولود، منقبت ۽ مدح جي صفن ۾ طبع آزمائي ڪئي، پر هو پنهنجي گھڻي شاعري محفوظ ڪري نه سگھيو.
مشتاق محبوب پنهنجي ادبي رهبر درگاهي ميراڻيءَ جي قائم ڪيل سنڌي ادبي ڪچهريءَ ۽ بعد ۾ سنڌي ادبي سنگت روهڙي شاخ جو سرگرم ميمبر ۽ عهديدار به رهيو. اسڪول واري دؤر ۾ هو هر فنڪشن ۽ ڊرامي ۾ حصو وٺندو هو ۽ گهڻو داد حاصل ڪندو هو. مشتاق محوب ڏاڍو سريلو به هو مرحوم درگاهي ميراڻي جي قائم ڪيل محمدي مولود انجمن جو به سرگرم نعت خوان هو. مشتاق محبوب هڪ درويش صفت ۽تمام گھڻي سادي طبيعت ۽ شخصيت جو مالڪ هو. گھرو ماحول سبب کيس تصوف، راڳ ۽ بزرگن سان دلي لڳاءُ هو.
مشتاق محبوب پنهنجي پتي جي آپريشن ڪرائڻ کانپوءِ بيمار رهڻ لڳو آخر ڪار تاريخ 12 آڪٽوبر 2006ع بمطابق 18 رمضِان المبارڪ 1426هجري ۾ صرف 47 سالن جي عمر ۾ سول اسپتال سکر ۾ وفات ڪري ويو کيس ميمڻ محلي روهڙي جي قبرستان ۾ دفن ڪيو ويو.
مشتاق محبوب جي شادي 1974ع ۾ مرحوم محمد بچل ميربحر جي نياڻيءَ سان ٿي جنهن مان کيس ٽن پٽن محمد هاشم ثاني، عارف علي ۽ صدام حسين ۽ ٽن نياڻين جي اولاد ٿي. سندس وڏو فرزند محمد هاشم ثاني تاريخ 21 جون 2014ع تي 29 سالن جي عُمر ۾ وفات ڪري ويو. مشتاق محبوب جي هڪ شعر جو نمونو جيڪو هن بيدل سائين جي عقيدت ۾ چيو آهي هيٺ ڏجي ٿو.
روهڙيءَ ۾ رنگ رلمل جنسار آهي بيدل
هن شهر جي سڃاڻپ سينگار آهي بيدل
صوفين جي سٿ جو سورهيه سالار آ فَـقَـر جو
پنجتن جي درتي هر دم پينار آهي بيدل
آ حسن عشق جو هو پيڪر رهيو سدائين
سالڪ سچو سخنور سردار آهي بيدل
مشتاق تنهنجي درتي ٿيو فيض جو آ طالب
سائين سخا جو درياءَ ٽمٽار آهي بيدل