شاعري

امن جي انتظارَ ۾

سھيل ڀيي جي شاعري فني توڙي فڪري حوالي سان پختي نظر اچي ٿي. هو پابند توڙي نثري شاعريءَ ۾، شاعريءَ جي گُهرجن جي ڄاڻ رکي ٿو. هُن وٽ انتظارُ ائين ترسيلُ  آهي جيئن عاشِقُ پنهنجي محبوبُ وٽ ٽِڪيلُ هُجي! انتظارُ سندس وارن جو رنگُ ته مَٽي ڇڏيو آهي. پر سندس دل تي هِڪُ وارَ جيترو به فرقُ ناهي آڻي سگهيو. هو خواب ڏسندو آهي پوءِ اهي خواب نظمن جو روپُ ڌاري پني تي اتاري وٺندو آھي.

  • 4.5/5.0
  • 26
  • 5
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • سھيل ڀيو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book امن جي انتظارَ ۾

جنگ جا جوازَ مَٽبا رهندا

جنگ جا جوازَ مَٽبا رهندا

اي چيريءَ جي گُلَ جهڙي!
مان جڏهن محاذ تي
پاڻيءَ جو ڍُڪ ٿو ڀريان
ته ڄڻ
رات رت سان ڀرجي ٿو وڃي
برگر يا بسڪوٽ ٿو کاوان
ته ماڻهوءَ جي سڙيل ماس جي
بدبوءِ ٿي اچي
جنگ
روح ۽ دل جي مٿان
هڪ عذاب آهي
ملڪن جون سرحدون
هن ڌرتيءَ تي
سدائين هڪ جهڙيون نه رهنديون
جنگ جا جوازَ مَٽبا رهندا
مگر موت ساڳيو ئي رهندو
گذريل رات ريڊيو تان ٻڌم
ته پهريئن عالمي جنگ ۾
حصو وٺندڙ
آخري جرمن فوجي به
عدمَ ڏانهن روانو ٿي ويو
اِرڪ ڪيستنر
جيڪڏهن
مان به هِن جنگ مان بچي ويس
ته نيٺ هڪ ڏينهن
اِرڪ ڪيستنر وانگي ئي مري ويندس
ياد جي جهنم ۾
جلندي جلندي
پر
هيءَ جنگ ڪڏهن مرندي؟
هِن وحشت ۽ نفرت جي
پڄاڻي ڪڏهن ٿيندي؟
*