رقص
ميزائل
اڳتي نڪري آيا آهن
پيارُ
ڪيترو نه پُٺتي رهجي ويو آهي!
امن ڪنهن ڏيئي جيان
آخري ڦڙڪا هَڻي رهيو آهي
جنگ پنهنجن پيرن ۾
موتَ جا پازيبَ ٻَڌي رهي آهي
اِجهو رقص شروع ٿيو
چوڏس رڳو لاشَ ئي لاشَ هوندا!
*
شاعري
امن جي انتظارَ ۾
سھيل ڀيي جي شاعري فني توڙي فڪري حوالي سان پختي نظر اچي ٿي. هو پابند توڙي نثري شاعريءَ ۾، شاعريءَ جي گُهرجن جي ڄاڻ رکي ٿو. هُن وٽ انتظارُ ائين ترسيلُ آهي جيئن عاشِقُ پنهنجي محبوبُ وٽ ٽِڪيلُ هُجي! انتظارُ سندس وارن جو رنگُ ته مَٽي ڇڏيو آهي. پر سندس دل تي هِڪُ وارَ جيترو به فرقُ ناهي آڻي سگهيو. هو خواب ڏسندو آهي پوءِ اهي خواب نظمن جو روپُ ڌاري پني تي اتاري وٺندو آھي.
- 4.5/5.0
- 26
- 5
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- سھيل ڀيو
- ڇاپو پھريون
ميزائل
اڳتي نڪري آيا آهن
پيارُ
ڪيترو نه پُٺتي رهجي ويو آهي!
امن ڪنهن ڏيئي جيان
آخري ڦڙڪا هَڻي رهيو آهي
جنگ پنهنجن پيرن ۾
موتَ جا پازيبَ ٻَڌي رهي آهي
اِجهو رقص شروع ٿيو
چوڏس رڳو لاشَ ئي لاشَ هوندا!
*