روايت
ڌار ويٺل وڏي ڀاءُ وٽ ڀلجي چڪر تي آيل ننڍي ڀاءُ، کيس کٽ تي بيوس پيل ڏسي کانئس سبب پڇيو..
ورندي مليس، ”ادا هاڻ ته اڪيلائپ کائڻ ٿي اچي، ڇوڪرا الاءِ ڪڏهن ڪيئن وڏا ٿيا، الائي ڪيڏي مهل ٿا گهر ۾ اچن ۽ ڪيڏي مهل ٿا وڃن. . ڪا خبر ئي ڪانهي..کوڙ ساريون صلاح مصلحتون، ڳالهيون ٻولهيون، تڪليفون، محبتون ساڻن ونڊڻيون اٿم.“
ننڍي ڀاءُ طنز کي شڪايت جي رومال ۾ ويڙهيندي چيس، ”ادا وڏا، تو وارا ڇوڪرا به ڪم تان لهي، ساڳي ئي هوٽل تي ويهي اڌ رات گذارين ٿا جنهن تي تون ڪلاڪن جا ڪلاڪ ويهندو هئين.“