وسارج مَ ويڻ، جوڀن ٻه ٽي ڏينهڙا
لوُٺيون سهن لوڪ جا، وِهاڻيءَ ٿيون ويڻ.
اصل اَسارين جا، سُتي وِيَڙا سيڻ.
جيڏيون! جي مان وِسهو، ننڊ مَ هيريو نيڻ.
راتڙيون جاڳن جي، سي آئون ڪندڙي سيڻ.
آڌيءَ رات اُٿي ڪري، جھل تون ننڊان نيڻ.
(شاهه سائين)
تِتر تيز اڏار، جوڀن ٻه ٽي ڏينهڙا.
مُنڌ! نڀائِن ڪونه ٿا، ڪنهن سان ڪارا وار.
متان ڦول ڇڻي وڃن، ڏيئي مُند ميار!
اچ رنڱي وٺ هٿڙا، نائي مينديءَ ڏار.
(شيخ اياز)