انام ڪهاڻي
سٺي نوڪري هوندي نه رڳو سُٺي گهر جو مالڪ ٿي نه سگهيو، پر وڌندڙ مهانگائي سبب گهر جي ضرورتن پورين ڪرڻ ۾ ڏکيائي هوندي هئس_
”ٻڌ ته؟“
”ٻڌاءِ!“
”نسرين جي مٿي ۾ اڇا پوڻ شروع ٿيا آهن، رشتي جي انتظار ۾ وقت وهامي ويو آ_“
”سچ ٿي چوين عابده بيگم_ ماڻهن ۾ ماڻهپو ڪو نهي_ بهتر اخلاق ۽ سليقي واريون ڇوڪرين جي چونڊ جو دؤر پڄاڻي تي پهتو_ هرپاسي ماڊرن دؤر جي ڇوڪرين جي چونڊ ٿيڻ لڳي آهي!“
”تون به سڄي حياتي ايمانداري ۾ گذاري ڇڏي، ماڻهو راتو رات ڪروڙ پتي ۽ ارب پتي ٿي ويا، تون اتي جو اُتي، نه گهر پنهنجو ۽ نه ئي ڪا گاڏي نئين، فقط وڏي نوڪري_ وڏو نانءُ...!!“
”عابده بيگم مان ڇا ڪيان؟ مون کان ڪنهن جي رت چوسڻ نه ٿي پڄي’هر ڪو پنهنجي حصي جي خوشين جو مالڪ ٿئي‘ مان انهيءَ فڪر جو قائل آهيان!“
”پوءِ ته جوان نياڻي جي عمر ويٺي گذري ويندي_ “
اڳلي ڏهاڙي_
شهزاد علي پنهنجي حصي جي پراڻي گاڏي وڪڻي قسطن تي نئين گاڏي خريدي پنهنجي جوان نياڻي نسرين جي حوالي ڪري ڇڏي_
_ جوان نسرين جي زندگي ۾ تبديلي اچي وئي_ گاڏيءَ تي شهر ايندي ۽ ويندي نسرين ماڊرن دؤر جي ڇوڪري ۾ تبديل ٿي وئي_
اڃان هفتو مس گذريو_
ڪيترائي نوجوان نسرين سان شادي ڪرڻ جا خواب سجائي پنهنجي پنهنجي گهراڻن کي وٺي شهزاد علي جي گهر آيا_
آچر جي رات_
شهزاد علي وڏن گهراڻن جي آيل سمورن رشتن کي ٺڪرائي، پنهنجي زال عابده بيگم ۽ ڌيءَ نسرين جي رضامندي سان نسرين جو رشتو ڪاليج جي هڪڙي ننڍڙي ملازم جي جوان پُٽ سان پڪو ڪري ڇڏيو!!
**