سنڌ گرامر اسڪول جون يادگيريون
حيدرآباد جي قاسم آباد ۾ سنڌ گرامر اسڪول 1996ع ۾ اسڪول جي چيئرمين محترم مقبول احمد ميمڻ ۽ آنرري سيڪريٽري ڊاڪٽر الهڏني ميمڻ جي ڪوششن سان قائم ٿيو. هن اسڪول جو پهريون پرنسيپال ايڊگر وڪٽر هو، جنهن جي موجودگي ۾ هي اسڪول مشهور ٿيو. آئون سنڌ يونيورسٽي جي سنڌي شعبي مان سنڌي ادب ۾ ايم اي ڪرڻ کانپوءِ 2016ع ۾ هن اسڪول ۾ پڙهائڻ خاطر آيس ته مون کي انهي اسڪول ڏاڍو متاثر ڪيو ڇاڪاڻ ته هتان جو سڄو ماحول پنهنجائپ ۽ قرب وارو آهي, هن اسڪول ۾ انٽرويو دوران منهنجي ملاقات سڀ کان پهرين ميڊم ماريه بلوچ سان ٿي. جنهن سان ملي مون کي ڏاڍي خوشي ٿي ڇاڪاڻ ته هُو هڪ هن اسڪول ۾ سينيئر اُستاد ۽ سوشل ورڪر مائينڊ جي هجڻ ڪري نئين توڙي عام ماڻهو جي رهنمائي ڪرڻ چڱي ريت ڄاڻي ٿي ۽ کيس انتظام سنڀالڻ جو ڏانءُ به اچي ٿو. ماريه بلوچ صاحبه تمام ذهين هجڻ ڪري آمريڪا مان به ٽريننگ ڪري آئي آهي، جنهن مون کي ان وقت جي پرنسيپال محمد ابراهيم ڪنڀر سان ملرايو. ان کانپوءِ ميڊم ماريه بلوچ صاحبه مون کي ٽن چئن ڏينهن کانپوءِ فون ڪري ٻڌايو ته اوهان هڪ قابل اُستاد طور سنڌ گرامر اسڪول کي قبول آهيو ڀلي توهان 17 آڪٽوبر 2016ع کان اسان جو اسڪول جوائن ڪريو. جڏهن آئون هن اسڪول ۾ سنڌي ادب جي اُستاد طور مقرر ٿيس ته مون کي هي اسڪول ڏاڍو وڻيو. ڇاڪاڻ ته هڪ ته هن جي عمارت بهترين ٺهيل آهي. ٻيو وري مون کي ادبي ماڻهو هجڻ ڪري مرحوم محمد صادق ميمڻ جنهن جي آتم ڪٿا “تان ڪي ڏونگر ڏوريان” ڇپيل آهي، انهي جي نالي سان هن اسڪول ۾ قائم “صادق لائبريري” ڏسي تمام گهڻي خوشي ٿي، اُن ڪري ته هن لائبريري ۾ ادب توڙي سائنس جا تمام بهترين ڪتاب موجود آهن. جنهن مان آئون شاهه صاحب جي رسالي سان گڏ الطاف شيخ، شيخ اياز، محمد ابراهيم جويي امر جليل ۽ ٻين ليکڪن جا لکيل ڪتاب کڻي پڙهندو رهندو آهيان. هن اسڪول کي اهو اعزاز به حاصل آهي ته هن اسڪول ۾ شاعر حسن درس جي زال اِرم محبوب ۽ آپا واحد قمر صاحبه به پڙهايو آهي. هن اسڪول جا آنرري سيڪريٽري ڊاڪٽر الهڏنو ميمڻ صاحب ادب دوست آهن. جيڪي مختلف ادبي ڪتاب پڙهندا رهن ٿا.، جنهن جي گهر ۾ شاندار لائبريري پڻ موجود آهي. رياضي جي سينيئر سائين نبي بخش ڀرڳڙي جي ڇا ڳالهه ڪجي سائين جن منهنجو هميشه پنهنجي گهر ڀاتي جيئان خيال رکندا آهن خاص ڪري صبح جي وقت هر روز چيل اهو جملو ڪڏهن به نه وسرندو ته چيتن توهان ناشتو ڪري آيا آهيو يا نه؟ جي چيم نه ته مون لاءِ يڪدم چانهه گهرائي وٺندا آهن. سائين جي هٿن سان مليل موتيي جا گل شرٽ جي کيسن ۾ رهجي وڃڻ ڪري منهنجي گهر ساماري روڊ به پهتا آهن. هن اسڪول ۾ ميڊم ڪوثر صاحبه ۽ لئبريرين صفوران صاحبه کي مون جائز ڪم جو چيو هجي ۽ اُنهن مون کي انڪار ڪيو هجي ائين ڪڏهن ٿيو ئي ناهيِ. پرنسيپال زرين رفيق جي اِها سٺي ڳالهه آهي ته هو ادب سان چاهه رکڻ ڪري اديبن ۽ شاعرن کي سڃاڻي ٿي پر هن اسڪول جي بهتري لاءِ پاڻ پتوڙي ٿي، اسڪول ۾ هر سال ڊسمبر مهيني ۾ مچ ڪچهري جو شاندار پروگرام ڪرايو ويندو آهي. هڪ ڀيري ته حيدرآباد جي جيم خانه ۾ اُستادن جي مان ۾ دعوت به ڪئي وئي. جنهن ۾ شرڪت ڪري اسين سڀئي ڏاڍا لطف اندوز ٿياسين. هن اسڪول ۾ آئون ڪافي عرصي کان لطيف شناسي، مائرن جي عالمي ڏينهن، “مزدورن جي عالمي ڏينهن”، “عورتن جي عالمي ڏينهن” کان سواءِ ڪامريڊ حيدربخش جتوئي، شيخ اياز، علامه اقبال، محمد عثمان ڏيپلائي، بئريسٽر رئيس غلام محمد خان ڀرڳڙي، عبدالستار ايڌي، ڊاڪٽر رُٿ فائو سميت مختلف شخصيتن ۽ موضوعن تي اسيمبليءَ ۾ شاگردن کي ليڪچر ڏيندو اچان. جنهن سان نه صرف شاگردن کي شاهه لطيف جي شاعري پڙهڻ ۽ سمجهڻ جو شوق پيدا ٿيو آهي پر ان کان علاوه انهن کي ٻين مختلف موضوعن تي به اضافي ڄاڻ حاصل ٿي آهي. هن اسڪول ۾ ٽيچرن جي ٽريننگ ٿي جنهن ۾ خالد جتوئي (جيڪو فيس بوڪ تي تمام ڪارائتيون پوسٽون شير ڪندو رهندو آهي) سميت مختلف ٽرينرن ٽريننگ ڏني، انهن مان جڏهن حنا آصف استادن جي تربيت لاءِ ليڪچر پيش ڪيو ته مون کي ڏاڍو وڻيو. ان جي ليڪچر ۾ تمام گهري ڄاڻ هئي هو پنهنجي ڪردار ۾ ايڏي ته فهميدي نهٺي، اخلاقي ۽ نياز نوڙت واري شخصيت جي مالڪ آهي جنهن کي ٻڌڻ سان سچ پڇو ته ماڻهو ۾ ماڻهپو موٽيو اچي. ٽريننگ دوران اُستادن کي ابرهام لنڪن جو خط ورهائيندي بار بار پئي چيائين ته زندگي ۾ ادبي، تاريخي ۽ سياسي ڪتاب وغيره ضرور پڙهو. مون کي بعد ۾ نبي بخش ڀرڳڙي صاحب جي معرفت خبر پئي ته حنا آصف ته حيدرآباد جي فڪشن هائوس واري منهنجي دوست آصف جي جيون ساٿياڻي آهي. ڀرڳڙي صاحب مون کي وڌيڪ ٻڌايو ته حنا آصف پنهنجي گهر ۾ يتيم ۽ مسڪين ٻارن کي نه صرف پالي ٿي پر انهن کي پنهنجي خرچ تي اسڪولن ۾ پڙهائي به ٿي. اهي لفظ ٻُڌي آئون حنا آصف جي شخصيت جو مداح ٿي ويس سچ پڇو ته مون کي حنا آصف ۾ مدر ٽريسا جي خوشبو اچي ٿي. هن سنڌ گرامر اسڪول ۾ ڪافي عرصو پڙهايو آهي. پاڻ وڪالت به ڪري ٿي. منهنجي دعا آهي ته حنا پنهنجي ور آصف ۽ يتيم ٻارن سان گڏ جتي به هجي شال خوش هجي.
هن اسڪول ۾ بختاور، آپا زبيده، صوبيه، محمد هارون ڀٽي، عظميٰ، عزران، ساجده ميمڻ، بينش، صائما، حميره، مهناز، اسما راحيل، ڪلپنا ڪماري، شامين، ڪوڪب، مس انم ، سعيده، مارئي، اقرا، شهزين، صائمه سومرو، نوشين، آمنه، زويا، سرمد سميجو، راجا ملاح، ادنان، غلام مصطفيٰ، شهباز ڪُٻر جهڙن اُستادن کانسواءِ اسڪول کي هر وقت خوبصورت رکندڙ نورجهان، عظيمان، دلشاد ٽالپر، رضوان ٽالپر، ڊرائيور رفيق، ٽڪ شاپ واري چاچي نارائڻ، پرويز، سنيل ۽ اسڪول جي اِنهن ذهين شاگردن ۽ شاگردياڻين قرت العين، سيما، ايلسا، الماس، ، فاطمه، شارمين، نيها ميگهواڙ، رويشا ميگهواڙ، اقصيٰ، سپنا، منيشا، ڪائنات، ڀاونه، سونهن، زينب کوسو، زينب ميمڻ، مريم، اُمير رباب، وريشا، صدف، صوبيه، ابير، مائيسه، فضا، بينظير، شازمه، ارم، هنيزيه، ماهين، تهذيب، ڪرپا، رافيه، نافع، غلام محمد، احتشام، صدف، نبيا، زبير، اغنيه، عاليان، شفيق. واحد، مصور، اياز، زبير، حماد ۽ هالار خشڪ ولد پروفيسر علي گل خشڪ سميت جن به مون کي پيار، محبت ۽ عزت ڏني اُهي هميشه مون کي ياد رهندا.
“