هيرَ هَلُ تون هَولي
ويندا پرينءَ جا پير ڊهي.
پِنڃري مَنس پنڇي پوءِ به،
ٻَهه ٻَهه ويٺو ٻولي،
ويندا پرينءَ جا پير ڊهي.
رات ائي ڪيئن چاندوڪي،
کوليءَ درڙا کولي،
ويندا پرينءَ جا پير ڊهي.
نيڻن نَڙَ وَڄائي ويٺو،
ڳائي ڪنهن کي ڳولي،
ويندا پرينءَ جا پير ڊهي.
چنڊ جي وئي چُپ سنڌوءَ ۾،
گھَاگھر تنهنجي گھَولي،
ويندا پرينءَ جا پير ڊهي.