طوفانو! ڪٿي آهيو؟
ڪٿي آهي،
اوهانجو پرواز؟
ڄمي وئي،
ڌرتيءَ جي ڌوڙ،
لهوءَ جي ڪَلر سان،
ڪونهي ڪائي ڊاٻ،
جنهن ۾ ماضيءَ جو نيشان،
مستقبل ڏي ويندڙ،
قدم جو نقش.
چِير چير آهي ڌرتي،
ڪٿي آهي؟
پلٽجي پئو دنيا تي،
صدين کان ڄميل.
مڻ مٽيءَ جا کڻي،
اٿلي پئو نِفاقن تي،
هوائن جي دٻاءَ سان،
ڪري ڇڏيو لِيڙون لِيڙون،
دنيا جا جھنڊا.
ڪيو انسانن کي،
مٽيءَ سان ڀَڀوتُ
جيئن لڪي وڃن چمڙيون.
گورو گورو نه رهي،
ڪارو ڪارو نه رهي.
هجي هر ڪنهن کي
هڪڙو رنگ،
ڌرتيءَ جو رنگ.