سجدو ڪيو
پاروٿي مڌ جو ساغر.
جيڪو ڀريو بيٺو آهي،
ڪنهن رستي ۾ ڪريل،
پيئاڪ جي سرورن جيان،
ڪنارن تائين ٽٻ.
اسان کي پيئڻ لئي،
نوايو ڪنڌ،
۽ ڪيو چپن جو سجدو.
وٺندو وڃي هرڪو جھُڪي،
ساغر کان چُمي،
سُرڪيءَ جو دانُ.
پر ايئن ڇو ٿا هلو،
ڌيان ۾ گم سم،
بيٺل ماٺي پاڻيءَ مٿان،
هير مثل،
ڇو جو ان ۾ لهرون اُٿنديون،
۽ ٿي ويندا خواب ريزا ريزا.
ڇو ٿا آڻيو جھُڪڻ بجاءِ
هٿن ۾ کڻي،
ٽٻ ساغر کي،
مٿي چپن تاءِ،
ٿِي سگھي ٿو،
ڇلڪي پوي،
من جو ساغر،
اکڙين مان.