شاعري جو ماهقابُ، خوبصورت انتخاب
لوڪ ادب ۾ عالمي سطح جي قدآور شخصيت، سگهڙ دنيا جي ڏاهي اُستاد محمد ملوڪ عباسي جي گهراڻي جو چشم و چراغ محمد صال عباسي جو هڪ مايه ناز سگهڙ، شاعر، ڊرامه آرٽسٽ، شارٽ اسٽوري رائيٽر، ڪمپيئر جهڙا زبردست اعزاز رکڻ پٺيان سندس محترم اُستاد جي رت ولوڙ، محبت، سکيا جو عمل دخل آهي، سندس اهڙين ڀال ڀلاين جا ڳڻ هو هردم ڳائيندو ٿو رهي، اُستاد محمد ملوڪ عباسي کانپوءِ هي واحد شخص آهي، جنهن ان عظيم ورثي جي پاسداريءَ خاطر پنهنجي زندگي وقف ڪري ڇڏي آهي، لوڪ ادب ۽ سگهڙ سٿ لاءِ سندس ڪليدي ڪردار رهندو پيو اچي، مختلف فورمن تي اهڙو مچ مچائڻ لاءِ هن دوست بي انتها تڪليفون سٺيون آهن.
سندس شاعري جو هي ڪتاب ورهين جي ولوڙ آهي، جا ماٽي مان ڀلوڙ مکڻ ٿي نڪتي آهي، جا سهڻي انداز ۾ اوتجي اسان تائين پهتي آهي، محمد صالح عباسي جي شاعري ۾ سونهن کان قومي درد تائين خيالن جي پختگي فني فڪري صلاحيتن جي چٽي شاهدي ڏئي ٿي، هو محبت ۾ بلڪل اتاولو ناهي پر ڌيرج سان حسين پينٽنگ ڪندڙ آهي، سندس بولي نج عوامي، سليس، سٺي سوڀاءَ واري آهي، قوم جي اهنجن تي سندس قلم سوايو وهيو آهي، سنڌ، سنڌي قوم ۽ محبوب واري ٽيمورتي جي گرد سندس شاعري رقصان آهي، شاعري جي آسمان تي هي ڪتاب چوڏهين جو چنڊ ٿي ضرور اڀرندو، جنهن جي روشني سان محبوبي گهٽيون منور ٿينديون، “روح جون رولاڪيون” مڃتا جو عروج ماڻي اسان جون اکيون ٿڌيون ڪندو.
منير مصور ٻگهيو
لاڙڪاڻو