نه ڪائي روشني ڪاٿي،
انڌيرو چؤ ڏسا منهنجي،
اُداسي جو سبب بڻجي،
پيو ٿو روح کي رولي،
نوان پيو در در ٿو کولي،
اسان اُنَ درد ۾ ساري،
ڪٽيون ٿا رات هي ڪاري،
اُڏائي ننڊ نيڻن مان،
اکين جي لام ٿي هيڪل،
اکين کان ننڊ ٿي اوجهل،
پرينءَ جي ياد آ ڌيءَ جو،
ڀري ٿي مَنَ اندر سڏڪا،
پون جاڳي پيا صدما،
کڻي ٿو نيڻ واجهايان،
ڏسان آڪاش ڏي ٿو مان،
ستارن جي چمڪ ڏاڍو،
ستائي ٿي اسان کي پئي،
ٿڌي اڄ هير آندي آ،
اوهانجي ياد سُرمي جان،
اکين ۾ اوتجي وئي آ،
چڙهيو آهي خمارن جو،
نشو جو نيهن آڇو آ،
اسان جو من ننڊاکو آ،
اسان جو من ننڊاکو آ.
*