سوچ منهنجي کي سدا سرهاڻ بخشيندي وئي،
ڄڻ اُماوس رات کي چانڊاڻ بخشيندي وئي.
روپ هن جو ڪنهن ڪتابي ڄاڻ جو هو سلسلو،
ذهن منهنجي کي چُمي ڪا ڄاڻ بخشيندي وئي.
هٿ وٺي هن پنهنجي وارن ۾ جڏهن منهنجو رکيو،
مون کي ڄڻ انمول ڪا هوءَ کاڻ بخشيندي وئي.
ڌرتيءَ ۾ جيئن هن جي گهر پڳس صالح وڃي،
ٻُڪ پاڻيءَ جي ۾ ڄڻ مهراڻ بخشيندي وئي.