عمر ساري هُنَ ڪئي آ بندگي،
آدمي ڳولي ٿڪو آ زندگي.
درد ئي بس درد آ مون کي مليو،
بس اِهو ئي ڇا ڏنو ٻيو دوستي.
منهنجي جيون جي بقا آهي رهي،
دوستو بس شاعري ئي شاعري.
وقت سارو پيار لئه جنهن کي ڏنو،
تنهن اسان سان ئي ڪئي آ دشمني.
ڪين صالح ڪنهن سڏي ڀاڪر وڌو،
مطلبي هر ڪو هتان جو آدمي.
*