گيت ته ڪڏهن مَرڻا ناهن...!
واڪا سڏڪا ورڻا آهن،
تاريخن جا تهه ڦلوري ، جي به ڏٺاسين،
سڏ وراڪا صدين تائين،
تارن ،ڌرتيءَ،ندين تائين،
گونج هُياسي گجڻا آهن،
گيت ته ڪڏهن مرڻا ناهن...!
هوجو ”وليم“ ”بائي شيلي،
منهنجو ڄڻ هو ساٿي ٻيلي،
هائنيءَ: جا گيت به ساڳيا،
سچل جا سنگيت به ساڳيا،
ٻيجل جو جيئن چنگ چُري ٿو،
منهنجي دل جي ڀيرِ وڄي ٿي،
وڏ ڦُڙي ۾ ٻيرِ وڄي ٿي،
سانوڻ جي برساتن ۾ جو،
پن پن مان پڙُلاءُ اچي ٿو،
خاموشيءَ کي گهاءُ اچي ٿو،
تاڪ ڪَنن جا کڙڪن ٿا جو،
ساز انهن ۾ سَمڻا آهن،
گيت ته ڪڏهن مرڻا ناِهن...،
ڌرتيءَ جي آغوش ۾ ٿمجي،
هڏا اسانجا سڙڻا آهن،
گيت مگر پر مرڻا ناهن...،
*