ياداشت
مونکان تاريخ وسري ويندي آهي،
حالتون ۽ لقاءُ وسري ويندا آهن،
ڪڏهن ڪڏهن ،
مونکان رستا ۽ گهٽيون به وسِري وينديون آهن،
ڇا ڪاڻ ته،
آئون ڏسي سگهندو آهيان،
هر شيءِ کي سندس اصل روپ ۾،
جانچي ڏسي سگهندو آهيان،
ان ڪري مونکي ياد رکڻ جي ضرورت نه آهي،
پر تون چوين ٿي،
توکي هر شيءِ چِٽي ياد آهي،
اهو ان ڪري جو،
تون ڏسي نه سگهندي آهين،
ڇا توکي معلوم آهي...؟
ته جيڪي ڏسي نه سگهندا آهن،
انهن جو حافظو ۽ ياداشت،
تمام تيز هوندي آهي..
*