پَروڙي نه ڄاتم
ڪٿي ڪائناتون ڪٿي دنگ تنهنجا،
خدايا تو ڪهڙو فڪر هي ڏنو آ...؟
نمازون پڙهي پو اُٿي جو هلياسين،
شرابن جا ڀاڻا اُتي ئي ڏٺاسين ،
جتي ئي هئاسي سفا سُڪَ ساڪن،
نظر ۾ نه ڪائي خماريل جهلڪ هئي،
۽ دل ۾ نه ڪائي اَڄاتي جهجڪ هئي ،
مگر مڌ مان جو چُڪو پي اٿياسين ،
تڏهن مسجدون ڀي اکين ۾ لُڏيون پئي ،
قدم لڙ کڙايا،
سڀئي وحدتون ڀي اکين ۾ لُڏيون پئي،
اهو ڇا فرق تو رکيو بندگيءَ ۾....؟
اسان کي جو آهي اثر ڀانءِ پئي ويو،
انهي لا چون ٿا وڏو پاپ آهي،
وڃون مسجدن ڏي يا ساقيءَ جي ڀَرِ ۾؟
خماريل خوشي آهي ڪنهن جي اثر ۾؟
مگر راز تنهنجا اسان لئه نه سَهنجا،
پَروڙي نه ڄاتم اهي رنگ تنهنجا ،
*