جهونو بڙ
هي جو آهي تلاءُ پُراڻو،
ٻنهي جو آ نڀاءُ پُراڻو،
شايد ٻئي گڏ ڄايا آهن،
گڏ سامايا آهن،
بڙ جي ٽاريءَ تي هڪ ڪِڻڇيءَ،
اُڻيو پنهنجو آ آکيرو،
جنهَن ۾ سندس ٻار ٻچن جو،
سالن کان ئي آهي ديرو،
ڪالهه صبح جو هن جو ٻچڙو،
آکيري مان هيٺ ڪِرِي پيو،
باز ڏنا پئي لامارا ۽،
ٻچڙي کي ڏئي جهٽ کڻي ويو،
ڪِڻڇيءَ ڏاڍو رڙيو ڪوُڪيو،
باز مٿان پئي ڏاڍو ڀڙڪيو،
ليڪن بازي بازکٽي ويو،
ٻچڙي جو هو ماس پَٽي ويو،
ڪِڻڇيءَ ڏاڍو ٻاڪاريو هو،
بڙ ڀي روئي ڀڻڪيو ،سُڏڪيو،
فطرت پر خاموش رهي ۽،
قدرت ڀي خاموش رهي،