شهرِ خموشان
ڪيئن گهميو ۽ ڪيئن ڏٺو...!
تو ترخانن جون،ارغونن جون،
اجڙيل اجڙيل قبرون ته ڏٺيون ،
تون سَمن جي دور جا ڪيئي ڪتبا ته ڏٺا،
تو دولهه درياءَ خان جي ابدي ننڊ واري،
آرامگاهه ته ڏٺي،
تو سُرمئي شامن ۾ ڪيئي ڪجليون،
اکڙيون ته ڏٺيون،
پر افسوس،
جو تو مڪليءَ مٿان لهرائيندڙ،
آخوندصالح جي ڪپيل زبان نه ڏٺي،
۽ ان مان رت جا ڦڙا،
اڄ به ماڪ جيان ٽِمي رهيا آهن،
جن مان قلم ٻوڙي ،
هڪ نئين تاريخ لکڻ وارو ٻار،
اڃا شايد ڄائو ئي نه آهي،
*