آ خدا ڪائنات ۾ ڪيو ھي،
اوچو اعليٰ مقام ماڻھوءَ جو،
پاڻ ماڻھو مري ويندو آھي،
ڳالھه رھندي آ نام ماڻھو جو.
جي ٿو چاھين ته محترم سڏجا،
پھريان ڪر احترام ماڻھوءَ جو.
آھي افسوس جو ڍڳن وانگي،
ٿي ويو آ دام ماڻھوءَ جو.
ريءَ خواري جي ڪجھه نه حاصل ٿئي،
قرب ئي گھوريو خام ماڻھوءَ جو.
آھي دولت به شئي سٺي ليڪن،
عزت آھي انعام ماڻھوءَ جو.