احساس ھئڻ گھرجي،
ڪو قياس ھئڻ گھرجي.
پنھنجي ۽ پرائي جي،
شناس ھئڻ گھرجي.
اخلاق جي ماڻھو وٽ،
ميراث ھئڻ گھرجي.
جيون لاءِ خوشين جو،
ڪو واس ھئڻ گھرجي.
ھا! ”مانجھي“ من جي اندر،
ڪا آس ھئڻ گھرجي.
شاعري
بي رُخي ٽانڊا ڏِنا
مانجهي زرداري جو راڌڻ شھر سان تعلق آھي، مانجھي جي شاعري ۾ مذھبي، عوامي، سونھن پرستي، قوم پرستي، سنڌ پرستي جا عڪس سمايل آھن، مانجھي راڌڻ جي بھترين شاعرن ۾ شمار ٿئي ٿو. مانجھي زرداري جي شاعري ۾ خوبصورت ڪلاسيڪل توڙي جدت جو حُسن سمايل آھي مانجھي زرداري پنھنجي ھن پيار جي پورھيئي کي مسلسل سچائي سان ڪري رھيو آھي.
- 4.5/5.0
- 5882
- 715
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- مانجھي زرداري
- ڇاپو پھريون
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
- جنسار پبليڪيشن جو ڪتاب نمبر 03
- سنڌسلامت پاران
- ارپنا
- بي وفا جي بي رُخي ٽانڊا ڏنا
- اداري پاران!
- مُھاڳ
- ادبي سفر۾
- حمدّ باري تعاليٰ، نعت،منقبت
- الله سائين تيڏا ڪرم ھي،
- ڇڏي ڏي خفا ٻيا ڪين ڪي فڪر ڪر،
- دنيا فاني دنيا فاني اٿئي پيارا دنيا فاني،
- خدا پنھنجي پيارن پيرن جي سنڌ کي،
- اسان جي نبيصه جو وڏو شان آھي،
- مون کي ڀي گھرائيندو سرڪار مديني ۾،
- منھنجو مرشد عليرضه حيدر مولا مشڪل ڪُشا آھي،
- جيڪو حيدر جو حبدار آھي سو ماڻھو نصيبن وارو آ،
- سيّد صغير ڪربلا ڪربلا ويا،
- ذڪر مومنو ٻڌو ھي ڪربلا جو،
- غزل
- سونھن کي سلام آھي شاعري،
- سنڌڙي جا شھباز قلندر پارت ٿئي،
- خوشحال وطن گھرجي،
- پيارجو گل توکي مان ڏئي نه سگھيس،
- محفلون ۽ خوشيون چھچٽا ڪاڏي ويا؟
- شان شوڪت اجرڪ ٽوپي،
- اسان جي اڄڪلھه اداس دل آ،
- ڏسي تنھنجو مرڪڻ مون کي ياد آھي،
- ڀريا مون ساھ ٿڌڙا جوڀن آ ياد آيو،
- زندگي جون گھڙيون ڪي ته گڏ گھارجن،
- تو کي ڊوَ تي ڏسڻ ٿو چاھيان،
- دل جي سودي ۾ مار کاڌيسين،
- جا به مون توتي لکي آ شاعري،
- آئين اڱڻ اسان جي، دلدار تنھنجا ٿورا،
- ڪن مٽر ٿا ڦريون ۽ سرنھن ٿي ڦلي،
- قابو تو اھڙو ڪيو آ پيار ۾
- بي وفا جي بي رخي ٽانڊا ڏنا،
- منھنجا کلڻا پرين، کيچلا ياد ٿئي؟
- ڪو ھاري ويو آ شرارت جا ٽانڊا،
- توسان جيون ڳنڍڻ جي وري آس ٿي،
- منھنجو سائو جيون جاني،
- پنھنجا ناتا، خوشبو ٿي ويا،
- خلق پوڄاري پيئسي جي آ،
- سدائين ڏولاون، ڏچن ۾ رھان ٿو،
- ڏکن جي پڄاڻي نه جاني ٿئي ٿي،
- ھو نه آھي ٻُسو ٻُسو ٿو لڳي،
- ڳوٺ وارا اوھان پيار ناھي ڪيو،
- منھنجي واعدي تي اعتبار ڪجان،
- اڄ ايئن ھن اسان جي شھر جون اکيون،
- جنھن دم تنھنجي تات ٿئي ٿي ،
- ادائن سان گھوري ڪو گھائي ويو آ،
- شھيد بينظير ڀٽو کي ڀيٽا
- شھيد بينظير ڀٽو کي ڀيٽا
- سارَ تنھنجي پرين سلسلا ٿي ڪري،
- عشق آھي سُڪار جيون جو،
- پنھنجو يار درشن اڃان ڏي،
- سنڌ سان آھي چاھه اسان جو،
- آ خدا ڪائنات ۾ ڪيو ھي،
- اوھان جا اڱڻ ۽ دليون ڀي پٿر جون،
- ڇو مرڪ رُٺل آھي،
- سوا تنھنجي سڄڻ سائين بھارن ۾ مزو ناھي،
- ھاءِ چانڊوڪي ۾ تنھائي پرين،
- اک ڇنڀ ۾ وھي يار گذري وئي،
- عيد جون، بھار جون مبارڪون اٿئي پرين!
- وسي ديس تنھنجو ڀلارا ڀٽائي،
- ويو لھي انتظار نيڻن جو،
- بي رُخي دل بدن تي ھڻي ٿي چھا،
- چاھيندڙ سان چاھ ڪيوسين،
- ڳوٺاڻي ماحول ۾ پئي آ دل وندري!
- مٺا ماڻھو مون کان جدائي ڪري ويا،
- عشق وارن جو احترام ڪيو،
- رات ڪُٺي جا ناري وئي آ،
- سنڌ واسين جو ساھ سڪي ٿو،
- پيار ڍوَ تي ملي مان ڏنڊو ٿي پوان،
- ڪا ايرادن جي آھي اٽل ڇوڪري،
- تو جو مرڪي ڏٺو دل چري ٿي پئي،
- بي چيني ۾ قرار آيو آ،
- نفرت جو انڪاري آھيان،
- گھڻو ئي اوھان لاءِ سڪياسين، سڙياسين،
- ھن سان پيار پُراڻو آھي،
- سونھن ۽ سينگار ٿو موھي،
- تو اجائي ڏني معيار آھي،
- دل جا ھوندي ھُئي مرڪڻي ٽھڪڻي،
- پيار تنھنجو ملي ويو ھن کي،
- شھيد بينظير ڀٽو کي ڀيٽا
- ڪير آھي جو ايڏي سخا ٿي ڪري،
- نئين جواني جي سکي وسري نه ٿي،
- تنھنجي آئي تن من سارو،
- شھيد بينظير ڀٽو کي ڀيٽا
- شھيد بينظير ڀٽو کي ڀيٽا
- ٿورو وقت مون کي پيارا ڏيو ھان،
- ڪا خوشي ڪو قرار ڪونھي ڪو،
- تو کي ڏاڍو جناب چاھيون ٿا،
- ڪين ڪندي ڪر نيڻ جھڙالا،
- نيٺ دل جي صلاح ورتيسين،
- زماني جي ھر پل نظر ۾ رھياسين،
- تون جو سالن پڄاڻان آئين ڳوٺ ڏي،
- اجرڪ ٽوپي پايو سنڌي،
- جيئن جو نسري وھي، دل لڳي ٿي ويئي،
- ڪھڙو ھي سماج آ،
- مرڪندي ٿو ملين، ٿڪ لھي ٿا پون،
- حال دل ڪنھن سان ڪيان مان دلربا،
- ھن نگر ۾ مون ڏٺي آ سندري،
- احساس ھئڻ گھرجي،
- وايون
- سوچئون ڪين صبر سان،
- ڪارنھن جا الزام،
- ڀورل ڀيرن جو،
- پيار جون وايون گيت،
- نوان نوان ڪپڙا،
- ڏاڍو ٿي تڙپائي،
- منھنجو ٻاروتڻ ،
- ھن جي آمد جو ٻڌي،
- سيڪي اَنڀون، سنگ،
- شرميلي وينگس
- تنھنجي يادن جا،
- ڇو سنڌ بڻي مقتل،
- جنھن ۾ پنھنجو ميل ٿيو،
- ڪنھن سان سورَ سَلي،
- ڳوٺاڻي ناري،
- مُستقبل معمار،
- ساري ساري رات،
- تنھنجي ياد سکي،
- جنسار پبليڪيشن _ ميھڙ جا آيل ڪتاب
- ايندڙ ڪتاب
ڪو قياس ھئڻ گھرجي.
پنھنجي ۽ پرائي جي،
شناس ھئڻ گھرجي.
اخلاق جي ماڻھو وٽ،
ميراث ھئڻ گھرجي.
جيون لاءِ خوشين جو،
ڪو واس ھئڻ گھرجي.
ھا! ”مانجھي“ من جي اندر،
ڪا آس ھئڻ گھرجي.