سنڌ واسين جو ساھ سڪي ٿو،
ڇو ته سنڌو درياھه سُڪي ٿو.
سنڌوءَ ڪپ تي وڻ سُڪي ويا،
۽ ٻيو سائو گاھه سُڪي ٿو.
پاڻي اسان جو چوري ڪرين ٿو،
ڀاءُ وڏا ويساھه سُڪي ٿو.
تون ٿو پنھنجا ڊيم ڀرائين،
ھتڙي اسان جو واھ سُڪي ٿو.
ھر ماڻھو ان ڳڻتي ۾ ھا!
”مانجھي“ ٿيندي پاھ سُڪي ٿو.