سوا تنھنجي سڄڻ سائين بھارن ۾ مزو ناھي،
لڳي ٿي بي مزي دنيا نظارن ۾ مزو ناھي،
مٺا مھراڻ ۽ منڇر نه ٿي دل کي وڻي ڪينجھر،
وڃي ٿو سمنڊ تي بيھان، ڪنارن ۾ مزو ناھي.
گھڻو ٿو دل کي وندرايان ڪٿي ڀي دل نه ٿي وندري،
ھي گل ڦل باغ ۽ بادل ستارن ۾ مزو ناھي.
دنيا ماڻھن جو ميلو آھي پرين پوءِ به آ ماندو من،
سڃا سڀ شھر ٿو ڀائيان، بازارن ۾ مزو ناھي.
چريو ٿيندو مري ويندو اسان جو يار ”زرداري“
مون تي ٽوڪون ٿا ڪن ”مانجھي“ ھا يارن ۾ مزو ناھي.