ڪين ڪندي ڪر نيڻ جھڙالا،
مرڪ مٺي تون اُگھه ڳل آلا.
ڏينھن ڏکن جا ڪيسين رھندا،
ڪٽجي ويندا نيٺ ڪشالا.
ڇا لاءِ ھار سينگار ڇڏيا ٿئي،
ڇالاءِ ڪيا اٿئي حال اُٻالا.
دل جو ٿئي حوال غزل ۾،
پڙھندي ڪر تون روز رسالا.
چاھت ۾ ته ملندا آھن،
خوشيون ٿوريون سور سلالا.
”مانجھي“ ملبو جشن ڪنداسين،
پائي جھمريون ڳائي جمالا.