سپنا
سمنڊ جي ڇولين ۾
خوبصورت جسم!
ڀِڳل زلف ڇولين جيئان
مست مگن ها،
جام اکڙين جو جوش ۾ هو.
مي پيلا مون پيتا هر هر پئي،
زلف چهري مٿان.
چنڊ کي بادلن وڪوڙيو آ ڄڻ،
هن ۾ هلچل متي.
مان به بيتاب ٿيس،
شمع هئي ۽ پروانو هيو،
ڏسندي ڏسندي اکڙين کان
اوجھل ٿي وئي!
حسرتون رهيون،
حسرتن ۾ ڀريل.
مرڪ لب تي هئي،
هو مرڪندي رهي!
مونکي سپنا ڏيئي، خوبصورت
جا پاڻ هلي وئي.